Σε τροχιά ρήξης με τον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ενδέχεται να οδηγήσει και στη δημιουργία ενός νέου πολιτικού σχηματισμού από τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και τους συντρόφους του, φαίνεται πώς κινείται η Αριστερή Πλατφόρμα. [protothema]
Την αρχή έκανε ήδη ο κ. Λαφαζάνης, ο οποίος, με...
αρχηγική εμφάνιση, χθες, στη Θεσσαλονίκη έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα στην κυβέρνηση ότι ο ίδιος και όσοι βουλευτές αναφέρονται στην Αριστερή Πλατφόρμα δεν θα ψηφίσουν ένα νέο, τρίτο Μνημόνιο.
Την «σκυτάλη» πήρε σήμερα ο τέως αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Δημήτρης Στρατούλης, ο οποίος μίλησε σε εκδήλωση στο Βόλο, με αφορμή τα πέμπτα «γενέθλια» της ιστοσελίδας iskra.gr.
Ουσιαστικά, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο κ. Στρατούλης προανήγγειλε τη δημιουργία ενός νέου κόμματος-πολιτικού φορέα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Καλούμε όλες τις αντιμνημονιακές και αριστερές δυνάμεις, το λαό και τη νεολαία σε κοινές δράσεις για τη συγκρότηση ενός μεγάλου, δημοκρατικού, πατριωτικού, προοδευτικού μετώπου του ΟΧΙ για μια Ελλάδα εθνικά κυρίαρχη, χωρίς καταστροφική λιτότητα και χωρίς ταπεινωτική εποπτεία και έλεγχο, με δημοκρατία, με ανάπτυξη, με παραγωγική ανασυγκρότηση και κοινωνική αλληλεγγύη και δικαιοσύνη, για μια Ελλάδα με βαθιές προοδευτικές πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές με ορίζοντα και κατεύθυνση το σοσιαλισμό».
Ακόμη, ο κ. Στρατούλης κάλεσε την κυβέρνηση να μην φέρει στη Βουλή, προς ψήφιση, το τρίτο Μνημόνιο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «θα είναι πολιτική ταφόπετρα όχι μόνο για την ίδια, το ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά, αλλά κυρίως για το λαό, την πατρίδα και την ίδια τη δημοκρατία».
Εξηγώντας την στάση πολλών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν ψήφισαν τα προαπαιτούμενα στη Βουλή, ο κ. Στρατούλης υπογράμμισε ότι αυτό συνέβη, «γιατί το περιεχόμενο του προετοιμαζόμενου 3ου Μνημονίου είναι νεοφιλελεύθερο με αντικοινωνικά μέτρα ύψους 12 δισεκατομμυρίων ευρώ για τα τρία επόμενα χρόνια και η εποπτεία της τερατόικας των δανειστών θα είναι εξουθενωτική και ταπεινωτική για το λαό και την πατρίδα».
Μιλώντας για το κυβερνητικό έργο, τόνισε, μεταξύ άλλων ότι έγιναν «σημαντικά πολιτικά λάθη, όπως η συμφωνία στο Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου και η πληρωμή υποχρεώσεων οκτώ δισ. στους δανειστές, την ίδια στιγμή μάλιστα που δεν μας έδιναν καμία χρηματοδότηση του δημοσίου χρέους της χώρας μας, με αποτέλεσμα ν' αδειάσουν γρήγορα τα δημόσια ταμεία και να μπορούν πιο εύκολα να μας εκβιάζουν».
«Η κυβέρνηση» συνέχισε, «φυσικά και αντιστάθηκε και έδωσε μάχη στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές. Το βασικό, όμως, λάθος της, και μάλιστα στρατηγικού χαρακτήρα, ήταν ότι δεν είχε αποδεχτεί και δεν φρόντισε έγκαιρα να έχει έτοιμη και επεξεργασμένη, και να έχει ετοιμάσει και το λαό να την αποδεχτεί, μια εναλλακτική λύση, η οποία, όταν φτάσαμε στους αμείλικτους εκβιασμούς των δανειστών και στο πραξικόπημα που έκαναν σε βάρος της, θα της έδινε δυνατότητα διαφυγής».
«Και όταν αυτό οι δανειστές το κατάλαβαν, αποθρασύνθηκαν, οδήγησαν τη χώρα μας στην οικονομική ασφυξία και την τελευταία στιγμή βασάνιζαν την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό όχι για το αν θα έχει ή όχι η χώρα μας μνημόνια, αλλά για το πόσα περισσότερα ή λιγότερα μέτρα θα της επιβάλουν. Και το είδαν ως ευκαιρία για να τελειώσουν μια και καλή με το παράδειγμα της ανάδειξης αριστερής - αντιμνημονιακής κυβέρνησης, που αμφισβητεί την αιώνια λιτότητα που έχει επιβάλλει στους λαούς η γερμανική ευρωζώνη» προσέθεσε.
«Μετά τα όσα έγιναν, θεωρώ ότι η πολιτική που ακολουθούσε η κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση, χωρίς να αμφισβητεί την ευρωζώνη και το ευρώ, έφτασε στα όριά της και ηττήθηκε κατά κράτος. Αποδείχθηκε ότι ευρωζώνη και μνημόνια για την Ελλάδα και τις χώρες του φτωχού ευρωπαϊκού νότου πάνε μαζί ως πακέτο» εκτίμησε ακόμη.
Μιλώντας περί εναλλακτικών λύσεων, ο κ. Στρατούλης υποστήριξε ότι υπάρχουν πολλές και ανέφερε ότι «η εναλλακτική λύση απέναντι στα μνημόνια και τη λιτότητα δεν είναι τεχνικό ερευνητικό ζήτημα, αλλά καθαρά πολιτικό και δυστυχώς δεν υπήρξε η πολιτική βούληση από την κυβέρνηση να την αποδεχθεί».
«Αυτό που έφταιγε δεν ήταν η απουσία εναλλακτικής λύσης, αλλά η εμμονή της κυβέρνησης στην πάση θυσία παραμονή στην ευρωζώνη» επέμεινε.
Ακολούθησε περιέγραψε ποιο θα μπορούσε να είναι αυτό το εναλλακτικό σχέδιο: «Ένα εναλλακτικό σχέδιο, που θα περιλαμβάνει την αμφισβήτηση και διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημοσίου χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών, τη φορολόγηση των υψηλών κερδών και του μεγάλου πλούτου, τον έλεγχο των συστημικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, τη μη ιδιωτικοποίηση αλλά θωράκιση και αξιοποίηση ως μοχλού ανάπτυξης των δημόσιων επιχειρήσεων και υποδομών της χώρας, τον ενεργειακό πλουραλισμό, τις πολυμερείς διεθνείς σχέσεις, οικονομικές συμφωνίες εντός και εκτός ΕΕ, την χρηματοδότηση αναπτυξιακού σχεδίου για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και κυρίως τον τερματισμό της λιτότητας και την αποκατάσταση των λεηλατημένων από τα μνημόνια εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων».
«Με την προώθηση αυτής της εναλλακτικής πολιτικής λύσης φυσικά και θα υπάρξουν για ένα ολιγόμηνο διάστημα δυσκολίες, αλλά υπάρχουν πολλές μελέτες που επιβεβαιώνουν ότι μετά θα μπορεί να υπάρξουν ενίσχυση των εξαγωγών, μείωση εισαγωγών, αύξηση της παραγωγής του πρωτογενή τομέα, εκτίναξη του τουρισμού, καθώς και εξασφάλιση της αναγκαίας ρευστότητας στην οικονομία, για να γίνουν μεγάλες δημόσιες, κοινωνικές και ιδιωτικές επενδύσεις, που θα προωθούν την ανάπτυξη με αύξηση των θέσεων εργασίας και της απασχόλησης» συμπλήρωσε.
«Ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζω την κυβέρνηση για να εφαρμόσει το πρόγραμμά της και όχι για να ψηφίζει και να εφαρμόζει νέα μνημόνια και εφαρμοστικούς νόμους» εξήγησε ακόμη, αναφορικά με την στάση του ιδίου και των διαφωνούντων συναδέλφων του στη Βουλή.
Και κατέληξε, με αναφορές στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου: «Και μπορεί να φαίνεται ότι η κυβέρνηση μετέτρεψε το ΟΧΙ του λαού σε ΝΑΙ, αλλά ο ίδιος ο λαός δεν έκανε το ίδιο, κρατάει το ΟΧΙ του ζωντανό και δεν μπορεί κανείς να το σβήσει από τη μνήμη του, ως μία πράξη υπεράσπισης της αξιοπρέπειάς του, της δημοκρατίας και της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας».
»Μένοντας πιστοί σ' αυτό το ΟΧΙ του λαού, και κυρίως της νεολαίας, που για πρώτη φορά μπήκε τόσο δυναμικά, μαζικά και αγωνιστικά στο πολιτικό προσκήνιο, θα κάνουμε κάθε δυνατή προσπάθεια και θα συμμετέχουμε σε όποιας μορφής κοινωνικό αγώνα, ώστε η κυβέρνηση να απεγκλωβιστεί από τα μνημόνια, να καταργήσει τα παλιά, να μην υπογράψει το νέο και ν' ακολουθήσει νέους ελπιδοφόρους και εναλλακτικούς δρόμους».
»Καλούμε όλες τις αντιμνημονιακές και αριστερές δυνάμεις, το λαό και τη νεολαία σε κοινές δράσεις για τη συγκρότηση ενός μεγάλου, δημοκρατικού, πατριωτικού, προοδευτικού μετώπου του ΟΧΙ για μια Ελλάδα εθνικά κυρίαρχη, χωρίς καταστροφική λιτότητα και χωρίς ταπεινωτική εποπτεία και έλεγχο, με δημοκρατία, με ανάπτυξη, με παραγωγική ανασυγκρότηση και κοινωνική αλληλεγγύη και δικαιοσύνη, για μια Ελλάδα με βαθιές προοδευτικές πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές με ορίζοντα και κατεύθυνση το σοσιαλισμό».
Epikairo: Ποιος είναι άραγε ο "πατέρας", ο "δημιουργός" του εκκολαπτόμενου κόμματος της Δραχμής; Μα φυσικά ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος όχι μόνο προσέφυγε σε δημοψήφισμα, αλλά είχε και την φαεινή ιδέα να ηγηθεί του "ΟΧΙ" στα μνημόνια, που όπως φάνηκε φιλοξένησε στις τάξεις του και το ΟΧΙ στο ευρώ και την Ε.Ε., δίνοντας "προίκα" σε Λαφαζάνη και Στρατούλη να αναπτύξουν βηματισμό για την ίδρυση κόμματος.
Και γιατί είναι ο Αλέξης Τσίπρας δημιουργός του κόμματος της Δραχμής; Για τον απλούστατο λόγο ότι κόμματα της δραχμής υπήρχαν και πριν την "μνημονιακή" στροφή του ΣΥΡΙΖΑ, όπως εκφράζονταν από το ΕΠΑΜ του Καζάκη, το Σχέδιο Β΄ του Αλαβάνου, ακόμα και από τον Κατσανέβα. Αν βάλουμε στη σούμα και τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ που ήταν το αντικαπιταλιστικό-αντιευρωπαϊκό κομμάτι της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, όλα μαζί αυτά τα κόμματα δεν ξεπέρασαν ποτέ το 1-1,5%, με τα ποσοστά τους να σχεδόν μηδαμινά.
Χάρη στον Αλέξη Τσίπρα όμως, που πήρε από το χέρι τον αντιμνημονιακό αγώνα, τον έφερε στην κυβέρνηση και τον υπερασπίστηκε στο δημοψήφισμα, αυτοί όλοι οι απίθανοι τύποι στις επόμενες εκλογές δεν θα συγκεντρώσουν φυσικά 1%, αλλά οπωσδήποτε θα διεκδικήσουν με αξιώσεις την είσοδο στην Βουλή, καλύπτοντας αυτοί το κενό που αφήνει ο Αλέξης στον αντιμνημονιακό χώρο. Και το ακόμα πιο εντυπωσιακό; Οι δηλώσεις Στρατούλη δεν διαφέρουν και πολύ από τον αλλοτικό εαυτό του Τσίπρα, αν εξαιρέσεις τις πάγιες θέσεις του για διαγραφή χρέους, εθνικοποίηση τραπεζών κι άλλα τόσα χαριτωμένα.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, στο "Κόμμα της Δραχμής" ο Αλέξης θα δώσει και bonus 30 κοινοβουλευτικές έδρες την επομένη καταψήφισης της συμφωνίας και την θέση της 3ης κοινοβουλευτικά δύναμης της χώρας, κατάσταση που ούτε στα όνειρά τους φανταζόταν ο κάθε δραχμολάγνος. Και φυσικά θα τους προικίσει και με πρώην υπουργικά στελέχη και ενδεχομένως μεταγραφή αεροδρομίου Γιάνη Βαρουφάκη, που έχει σχεδόν έτοιμο το σχέδιο για μετάβαση στο παράλληλο νόμισμα και τη δραχμή.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ποια θα είναι η τύχη του πολιτικού αρχηγού Λαφαζάνη, αλλά ξέρουμε πώς αν ο Τσίπρας είχε συμπεριφερθεί ως ηγέτης και όχι σαν αρχηγόπουλο, θα τους είχε περιορίσει στα πραγματικά τους μεγέθη και όχι τώρα που για κάποιο διάστημα θα μπορούν να επηρεάσουν τις εξελίξεις. Και φυσικά ο ελληνικός λαός για ακόμα μια φορά θα αναγκαστεί να ξανακούσει το αντιμνημονιακό παραμύθι και να ταλαιπωρηθεί στα αδιέξοδα της δραχμής, εν ίδει αυτοτιμωρίας που εξέθρεψε την "τερατόικα" του λαϊκισμού και της δημαγωγίας στα πρόσωπα των Τσίπρα, Λαφαζάνη, Στρατούλη και Βαρουφάκη.
Και κλείνοντας, φανταστείτε μια Βουλή που θα έχει μέσα και Λεβέντη και Λαφαζάνη και Καμμένο και Χρυσαυγίτες. Και μετά θα είμαστε έτοιμοι για έφοδο στο Νομισματοκοπείο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου