Φελνίκος
Πριν τέσσερεις ημέρες, την Τρίτη, την επομένη του έκτακτου Γιούρογκρουπ είχα γράψει στο ΠΙΤΤΑΚΙΟΝ: Αν στις 24 Μαΐου ακούσετε ότι στο Γιούρογκρουπ συμφώνησαν σε έναν οδικό χάρτη για την ελάφρυνση του χρέους να ξέρετε πως σε απλά ελληνικά η διατύπωση αυτή σημαίνει ότι για να πάμε στο Παγκράτι περνάμε πρώτα απ' το Χαλάνδρι, μετά από την Πεντέλη, το Καπανδρίτι, την Αγιά Βαρβάρα, τα Καμίνια, μέχρι να χαθούμε κάπου στο Σούνιο...
Ε, λοιπόν αυτό θα συμβεί. Στις 24 Μαϊου στο Γιούρογκρουπ θα κλείσει μετά βαΐων και κλάδων η αξιολόγηση, θα εγκριθεί η καταβολή δόσης περίπου 8 δις, αλλά η συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους θα παραπεμφθεί σε χρόνο μέλλοντα. Και πάντως όχι πριν το 2018 οπότε και ολοκληρώνεται το Πρόγραμμα.
Δυστυχώς για την κυβέρνηση, αλλά και τη χώρα ο Σόϊμπλε εξέρχεται νικητής. Η διευθέτηση του χρέους, στην οποίαν τόσο ήλπιζαν ο Τσίπρας και οι συνεργάτες του για να δικαιολογήσουν τα μέτρα 5,4 δις συν τα επιπλέον 3,6 και τον αυτόματο δημοσιονομικό κόφτη, δεν πρόκειται να είναι στις αποφάσεις του Γιούρογκρουπ.
Στις 24 Μαΐου δεν θα αποφασιστούν συγκεκριμένα μέτρα για το χρέος, τα οποία θα οδηγούσαν αναγκαστικά και σε αλλαγή, επί το ευνοϊκότερον, του προγράμματος. Αυτό που θα κάνουν στο Γιούρογκρουπ ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και οι ομόλογοί του θα είναι να συζητήσουν υπό ποιές προϋποθέσεις μετά το 2018 θα μπορούσε να διεξαχθεί η συζήτηση για το χρέος. Φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή.
Βεβαίως, ο πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο της κυβερνήσεως του δεν μπορεί παρά να ανέμεναν αυτή την εξέλιξη, ειδικά από τη στιγμή που ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφανγκ Σόϊμπλε, στο κλειστό δείπνο της Handelsblatt, απέκλεισε "στον αιώνα τον άπαντα" κούρεμα του ελληνικού χρέους, ενώ την έναρξη της συζήτησης για την ελάφρυνσή του την τοποθέτησε σε απώτερο χρονικό διάστημα, αφού όπως είπε"τώρα δεν υπάρχει ανάγκη" να γίνει κάτι τέτοιο. Και όταν λέει ο Σόϊμπλε ότι τώρα δεν υπάρχει ανάγκη, όλοι γνωρίζουμε πως εννοεί ότι η ανάγκη υπάρχει από το 2023 και μετά, όταν θα τελειώσει η περίοδος χάριτος που μας έχει δοθεί και θα πρέπει να αρχίσουμε να αποπληρώνουμε τα δάνεια.
Το ερώτημα λοιπόν είναι, πως θα δικαιολογήσει η κυβέρνηση την παραπομπή για το μέλλον της συζήτησης για διευθέτηση του χρέους; Θα οχυρωθεί πίσω από την περίτεχνα ισορροπιστική, ως αναμένεται, διατύπωση της ανακοίνωσης του Γιούρογκρουπ για να υποστηρίξει ότι η συζήτηση, κατ' ουσίαν, ξεκίνησε αφ' ης στιγμής έχουμε φύγει από τη φάση του "αν" (θα γίνει) και βρισκόμαστε στη φάση του "πως" (θα γίνει) η ελάφρυνση του χρέους ή θα επιδιώξει να συμμαχήσει με το ΔΝΤ, τώρα που κέρδισε την αξιολόγηση, κόντρα στον Σόϊμπλε και τους ομοδόξους του;
Το σοφότερο είναι να πράξει το δεύτερο και να μην πιστέψει αυτούς που λένε ότι το ΔΝΤ θα φύγει και τα δάνειά του θα τα αναλάβει ο ESM. Στην κυβέρνηση θα πρέπει να κατανοήσουν ότι υπέγραψαν ένα πολύ σκληρό πακέτο μέτρων χωρίς ελάφρυνση του χρέους και ο μόνος δρόμος για να ξεφύγει η χώρα από τη μόνιμη επιτήρηση είναι να υλοποιηθούν όσα συμφωνήθηκαν με τους δανειστές και ψηφίστηκαν από τη Βουλή.
Η ανυπακοή και η καθυστέρηση έχει αποδειχθεί πως στα έξι χρόνια των μνημονίων έβλαψαν και ζημίωσαν σοβαρά την οικονομία και τους πολίτες. Το παρελθόν δεν χρειάζεται να επαναληφθεί. Και ενδεχομένως η αντιπολίτευση δεν χρειάζεται να οξύνει την αντιπαράθεση και να την οδηγήσει στα άκρα. Το κέρδος της μόνον πρόσκαιρο θα είναι.
Η πολιτικά και εθνικά ορθή στάση του Κυρ. Μητσοτάκη και των άλλων πολιτικών αρχηγών θα ήταν να εισηγηθούν και να συνδράμουν τον Αλέξη Τσίπρα προκειμένου αυτός να συνάψει συμμαχία με το ΔΝΤ ώστε να διεκδικηθεί η ελάφρυνση του χρέους τώρα...
