Στη γνωστή εφημερίδα των Βρυξελλών, New Europe, παρεμβαίνει ο βουλευτής Ροδόπης και πρώην υπουργός, Ευριπίδης Στυλιανίδης, μαζί με άλλες 75 διεθνείς προσωπικότητες, σε μια πανηγυρική έκδοση για το μέλλον της Ευρώπης και του κόσμου. [protothema].....
Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, αφού κάνει αυτοκριτική για τις διαχρονικές και διακομματικές ευθύνες της Ελλάδας, δεν διστάζει να πει ότι η κρίση δεν είναι ελληνική, αλλά ευρωπαϊκή και διεθνής. Είναι πρωτίστως πολιτική και δευτερευόντως οικονομική. Ξεκίνησε στις ΗΠΑ και εξήχθη δια της Ελλάδας στην ΕΕ.
Επισημαίνει ότι οι πολιτικές Κ. Σημίτη και Γ. Παπανδρέου και η εμμονή τους στην "εικονική οικονομία" μετέτρεψαν την Ελλάδα από "αδύναμο κρίκο" σε "Αχίλλειο πτέρνα" της Ευρωζώνης.
Τα σκάνδαλα του Χρηματιστηρίου, τα εξοπλιστικά, η ανύπαρκτη προετοιμασία για την είσοδο στο Ευρώ, οι άστοχες επιδοτήσεις, ο διαχωρισμός της χώρας από τον υπόλοιπο ευρωπαϊκό νότο με την ένταξη στο μνημόνιο ενώ ακόμα υπήρχε εναλλακτική, στιγμάτισαν και απομόνωσαν την Ελλάδα.
Αντίθετα, η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, παρά τη διστακτικότητα και τις καθυστερήσεις, προχώρησε μεταρρυθμίσεις με τη λογική της "ήπιας προσαρμογής" και σε συνεννόηση με την Ευρώπη (Μέρκελ-Σαρκοζί): μετοχοποίηση Εθνικής Τράπεζας και εξαγορά τουρκικής Finance Bank, ιδιωτικοποίηση ΟΤΕ σε Deutsche Telekom, Ολυμπιακή Αεροπορία, λιμένας Πειραιά σε COSCO κλπ.
Ο Καραμανλής στήριξε την "πραγματική οικονομία" και πολέμησε την εικονική των λογιστικών προσεγγίσεων, ενώ τα οικονομικά στοιχεία που παρείχε ήταν αποδεκτά και βασισμένα σε κανόνες μέτρησης από κοινού συμφωνημένους με την ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία.
Ο πρώην yπουργός δεν διστάζει να ασκήσει σκληρή κριτική και στην ΕΕ τονίζοντας ότι ήταν ατελής η Ένωση (μόνο νομισματική, όχι τραπεζική, δημοσιονομική, οικονομική και πολιτική).
Η Ευρώπη ήταν ανέτοιμη να εφαρμόσει την αρχή της αλληλεγγύης και να προστατέψει τα αδύναμα κράτη-μέλη. Δεν είχε κοινούς κανόνες στη Eurostat, δεν είχε δικούς της οίκους αξιολόγησης, δεν είχε μηχανισμό διάσωσης, φοβήθηκαν οι κυβερνήσεις της το εσωτερικό πολιτικό κόστος.
Τέλος ο Ευριπίδης Στυλιανίδης αποδέχεται το μήνυμα της Μέρκελ για "περισσότερη Ευρώπη", τονίζοντας ότι η ελληνική κυβέρνηση και κυρίως ο ελληνικός λαός έχουν απαντήσει θετικά στην πράξη, παρά τις θυσίες στις οποίες έχουν υποβληθεί και το συμπληρώνει με το ερώτημα "ποιά Ευρώπη θέλουμε;" προτάσσοντας την Ευρώπη της αλληλεγγύης, της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς και την ανάγκη μιας κοινής ταυτότητας, που θα σέβεται όμως τις εθνικές ιδιαιτερότητες.
Epikairo: Διαβάζοντας τα κύρια σημεία της παρέμβασης Στυλιανίδη, καταλαβαίνει κανείς γιατί έπρεπε ο Παπανδρέου να προβεί στην ίδρυση του Κινήματος, αφού οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι λένε και ευτυχώς που υπάρχει πλέον ο θεσμοθετημένος αντίλογος.
Μιλά ο Στυλιανίδης για ιδιωτικοποιήσεις, όταν εκείνος προσελάμβανε παραμονές των εκλογών εκατοντάδες συμβασιούχους στην ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ. Μιλά ο Στυλιανίδης ότι ο Καραμανλής ενίσχυσε την πραγματική οικονομία με τον ανεύθυνο δανεισμό και με τον διπλασιασμό του δημοσίου, αποσαρθρώνοντας την παραγωγική βάση της ελληνικής οικονομίας.
Μα το κυριότερο, μιλά ο Στυλιανίδης ότι το 2010 υπήρχε άλλη εναλλακτική πέρα από το μνημόνιο, ξεχνώντας τα Greek Statistics, αποκρύπτοντας την επιστολή Γιούνκερ, δίχως να αναφέρει την μη δημοσιοποίηση των δελτίων προϋπολογισμού παραμονές των εκλογών του 2009 και πολλά άλλα.
Ο Στυλιανίδης εξιστορεί τα γεγονότα όπως τα συμφέρει, γι αυτό και επαναδημοσιεύουμε το χρονικό των γεγονότων για τις πολιτικές και ποινικές ευθύνες των κυβερνήσεων Καραμανλή και το πώς φτάσαμε στο μνημόνιο, με φαρδιά πλατιά την υπογραφή του εδώ και 5 χρόνια σιωπούντα της Ραφήνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου