Άννα Μαρία Νταϊλάκη: Απάντηση στο δελτίο τύπου του Ροταριανού Ομίλου Δράμας

Μια από τις υπέρτατες αρετές του ανθρώπου είναι η ενασχόληση με τα κοινά. Μεγαλώνοντας μέσα σε μια οικογένεια που είχε ως αρχή της την ενασχόληση με τα κοινά, με έντονη κοινωνική δράση, και σεβόμενη τις οικεγενειακές αρχές, έμαθα να συμμετέχω σε αυτά.
Επειδή, για να προχωρήσουμε στο μέλλον θα πρέπει να έχουμε γνώση του  παρελθόντος,  στα νέα μέλη του Ομίλου,υπενθυμίζω οτι το πατέρας μου, Σταύρος Νταϊλάκης, υπήρξε ενεργό μέλος του Ομίλου Ρόταρυ δράμας, από το 1989, επι προεδρείας Λεμπιδάκη,  με νονό  τον Βαγγέλη Θεοδοσιάδη και με την ιδιότητα αυτή επισκέφθηκε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Μάλιστα,  διετέλεσε Αντιπρόεδρος και Κοσμήτορας του Ομίλου Ρόταρυ Δράμας, ενώ είναι ιδρυτικό μέλος του Ροταριανού Ομίλου Φιλιππούπολης της Βουλγαρίας.
Ανέκαθεν παρακολουθούσα, στο πλευρό του πατέρα μου, από κοντά την ενεργή του δράση και συμμετείχα στις εκδηλώσεις του Ομίλου. Με αυτά τα δεδομένα, θεωρώ εαυτόν, μέλος της Οικογένειας Ρόταρυ, γεγονός που μου περιποιεί ιδιαίτερη τιμή.....

Ωστόσο είναι απορίας άξιο, γιατί έχουν θιγεί συγκεκριμένα μέλη του Ομίλου από την αναφορά για τη συμμετοχή μου στον Όμιλο.
Η μέχρι τώρα πορεία μου, είναι αυταπόδεικτη και ουδεμίας προβολής χρήζει, πολλώ δε μάλλον μέσω της επίκλησης άλλης μαρτυρίας, πέραν της ίδιας της στάσης ζωής μου. Το κύρος του ανθρώπου δε μετριέται με τη συμμετοχή του σε οποιονδήποτε Σύλλογο αλλά μόνο από τη στάση του μέσα στην κοινωνία.
Απαντώντας δημόσια, όπως με «ενεκάλεσε» στην… τάξη, ο Ροταριανός Όμιλος και διορθώνοντας την αναφορά περι ενεργής μου δράσης ως μέλος αυτού, δηλώνω απερίφραστα, οτι συνεχίζω να νιώθω μέλος της Οικογένειας Ρόταρυ και όλων των Συλλόγων στους οποίους συμμετείχα, με οποιονδήποτε τρόπο και αυτό δεν μπορεί τίποτε να το αλλάξει.
Παράλληλα θεωρώ ιδιαίτερα τιμητικό το γεγονός  οτι τα εν λόγω μέλη του Ροταριανού Ομίλου ασχολούνται με θέρμη και ενδιαφέρον με  το βιογραφικό μου και τις κινήσεις μου..