Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Έχει πλάκα τελικά...


του Nick Kossifidis

Ο Παπανδρέου με τ
ο που ξεκίνησε το πανηγύρι πρότεινε το ευρωομόλογο, πρότεινε τη φορολόγηση των τραπεζικών και χρηματιστηριακών συναλλαγών κλπ, πολύ σωστές, ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες προτάσεις που οι περισσότερες είχαν και τη στήριξη της αριστεράς (τουλάχιστον στην Ευρώπη). Τα ζώα στο EPP μπλόκαραν οποιαδήποτε λύση γιατί το πρόβλημα λένε είναι της Ελλάδας, με αποτέλεσμα να καταλήξει ο Παπανδρέου στο μηχανισμό στήριξης και υπό πίεση -αφού έβαλε και το ΔΝΤ μέσα κλπ- συμφωνούν σε αυτό το έκτρωμα που φτιάχτηκε, το μνημόνιο, το οποίο αυτοί έγραψαν ουσιαστικά στο πόδι για τα μάτια του κόσμου και το φόρτωσαν στον Παπανδρέου....

Πάει να το εφαρμόσει -και ξεκίνησε απ' τα light κομμάτια που ήταν και στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ όπως το άνοιγμα των επαγγελμάτων κλπ- και τρώει το πόλεμο της αρκούδας απ' το εσωτερικό της χώρας (όπου κανείς δεν έχει εκφράσει μέχρι και σήμερα ουσιαστική πρόταση, οι μεν Καζάκηδες κλπ το παίζουν ιστορία αλλά το μόνο που κάνουν είναι να γυρνάνε τα κανάλια -και υπάρχουν πολλές και πολύ σοβαρές απαντήσεις σε αυτά που λένε-. ο δε Σαμαράς πάει να το παίξει ότι έχει πρόταση με το Ζάπειο2 και γελάνε μαζί του μέχρι και οι σύντροφοί του στο EPP που τον κράζουν και ανοιχτά -μετά όταν θα πει ναι στη δανειακή σύμβαση θα γίνει ξαφνικά και με δικά τους πάλι λόγια ο "μεγάλος ηγέτης"-, η "αριστερά" απλά κράζει και το ΛΑΟΣ, ΔημΑΡ, δημοκρατική συμμαχία κλπ κοιτάνε πώς να μαζέψουν απ' τα σπασμένα -ψηφοφόρους, βουλευτές, ότι περισσέψει-), ενώ όταν πάει να μαζέψει το μπάχαλο τρώει πόλεμο απ' το EPP, τους οίκους αξιολόγησης, τα ξένα ΜΜΕ και όλο το συρφετό.

Σε αυτό το μπάχαλο λοιπόν περνάει τη Διαύγεια, το Καλλικράτη, την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, το καινούριο νομοσχέδιο για τη παιδεία, επαναφέρει τον ΑΣΕΠ που είχε καταργηθεί με συνεντεύξεις και αηδίες απ' τη Ν.Δ. υποχρεωτικά και μέσω της Διαύγειας κλπ, προσπαθεί να μαζέψει τους φόρους (που για πρώτη φορά βγήκε δημόσια ο επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης και είπε ότι το 80% των φόρων είναι ανείσπρακτοι και πέσαν να τον φάνε, εγώ πάντως πρώτη φορά είδα το θεσμό να λειτουργεί, όπως και άλλοι θεσμοί που για πρώτη φορά λειτούργησαν σε αυτή τη κυβέρνηση), κάνει τις πρώτες προσπάθειες για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, περνάει νόμο που απαλλάσσει πολλούς Έλληνες απ' τα χρέη τους στις τράπεζες και τα ψηλά γράμματα και πολλές άλλες δράσεις, κάποιες με επιτυχία και κάποιες με όχι τα αναμενόμενα αποτελέσματα αλλά σωστές δράσεις και δράσεις που ήταν ήδη στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ που ο κόσμος ψήφισε, δράσεις που ο ίδιος είχε προτείνει απ' το 2004 και που χωρίς τη στήριξή του δεν θα πέρναγαν (αν π.χ. η Διαμαντοπούλου δεν είχε τη στήριξη του πρωθυπουργού δε παίζει να πέρναγε ποτέ το νομοσχέδιο για τη παιδεία). Επιπλέον ρίχνει και το έλλειμμα κατά ένα τρελό για τα δεδομένα ποσοστό, καταφέρνει να κρατήσει τη χώρα χωρίς να χρεοκοπήσει, φέρνει άλλα 200!δις και καινούριο ψιλοκαλύτερο μνημόνιο (εξακολουθεί να είναι πίκρα και σε λάθος κατεύθυνση κατά τα άλλα) και συνεχίζει να πιέζει στην Ευρώπη για το ευρωομόλογο κλπ.

Βάλτε τώρα στην εξίσωση τον Παπουτσή που τα έκανε μπάχαλο με τα ΜΑΤ και το μπατσο-κατεστημένο, την ανοργανωσιά ορισμένων στη κυβέρνηση και την έλλειψη συντονισμού (να χαρώ το Πάγκαλο που κατά τα άλλα ήταν αντιπρόεδρος) που κράζονταν π.χ. για τη Κεραταία μεταξύ τους. Βάλτε τις τράπεζες που απ' την αρχή έκαναν πόλεμο στον Παπανδρέου που υποστήριζε τη φορολόγηση των χρηματιστηρίων, των συναλλαγών, τον έλεγχο των επιτοκίων, το νόμο για την απαλλαγή και τον διακανονισμό χρεών και -κυρίως- τις κοινές μετοχές (εκεί λύσαξαν). Βάλτε τα ΜΜΕ που δεν πρόβαλαν ποτέ ούτε τις προτάσεις του, ούτε το έργο της κυβέρνησης στο εξωτερικό αλλά μόνο το μπάχαλο, που και αυτοί απ' την αρχή δεν τον πήγαιναν όταν πήγε να στρώσει το θέμα με τη κρατική διαφήμιση και τους "μυστικούς κωδικούς" κλπ και του τα 'χαν μαζεμένα απ' το βασικό μέτοχο. Βάλτε τους δελφίνους στο ΠΑΣΟΚ που περίμεναν τον Παπανδρέου να πέσει σαν ώριμο φρούτο και να του σκάβουν το λάκκο -ακόμα και τύποι που ο ίδιος ανέδειξε και που αν δεν ήταν αυτός δεν θα υπήρχαν πολιτικά-. Βάλτε τη δήθεν αριστερά που απουσία προτάσεων και με την υπάρχουσα κατάσταση λύσαξε να μαζέψει απογοητευμένους ΠΑΣΟΚους (τη Ν.Δ. δεν την αναφέρω καν). Βάλτε τα συνδικάτα και τη κάθε συντεχνία που με το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων λύσαξε κλπ και πολλαπλασιάστε τα επί 200+ μέρες του τελευταίου χρόνου γιατί κάθε μέρα αυτά ακούγαμε...

Θυμηθείτε τι έγινε όταν ο Παπανδρέου αφού "έδεσε το γάιδαρο" με το κούρεμα κλπ όπως μπορούσε και ενώ απ' την Ευρώπη και το EPP ξαναέφαγε άκυρο, έκανε αυτό το οποίο είχε πει απ' το 2004 ότι ήθελε να προωθήσει ως πολιτική στη χώρα (εξ ου και η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, η συζήτηση νομοσχεδίων στο διαδίκτυο κλπ -απ' το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ κιόλας είχαν ξεκινήσει τέτοιες διαδικασίες εσωτερικά και τις προωθούσε-) και στο κόμμα (εξ ου και οι εκλογές προέδρου από τη βάση κλπ, πρακτικές που οι δήθεν αριστεροί που το παίζουν κατά τα άλλα τιμητές της δημοκρατίας ουδέποτε εφάρμοσαν) και αυτό για το οποίο είχε ήδη πάρει νομοθετικές κλπ πρωτοβουλίες. Θυμηθείτε πώς όλο το σύστημα ξεφτιλίστηκε όσο δε πήγαινε, ποιο πολύ θυμηθείτε πόσο ξεφτιλίστηκαν οι δελφίνοι του ΠΑΣΟΚ που τη μια στήριζαν το δημοψήφισμα και την άλλη όχι. Πώς ο κόσμος τους σιχάθηκε όλους και ήταν έτοιμος να κάνει κάτι σοβαρό, να πει ένα "άι σιχτίρ" και να τους στείλει σπίτια τους.

Το χειρότερο, θυμηθείτε πώς την επόμενη μέρα βρέθηκε μια λύση για όλους, πώς ξαφνικά εκεί που ο Παπανδρέου είχε προτείνει τη ποιο σοβαρή κίνηση που όχι μόνο θα δέσμευε όποια κυβέρνηση και να βγει σχετικά με το μνημόνιο αλλά θα έβαζε και το κόσμο σε μια πραγματική δημοκρατική διαδικασία και θα ήταν ένα πρώτο βήμα για αυτό που όσοι στηρίξαμε τον Παπανδρέου είχαμε στο μυαλό μας, ο κόσμος αντί να κάνει μια πραγματική επανάσταση και τη στιγμή που το σύστημα ήταν στο χείλος του γκρεμού να του δώσει μια σπρωξιά να πέσει (και το ΠΑΣΟΚ μαζί, ιδιαίτερα το σάπιο ΠΑΣΟΚ), καθώς και τα "μεγαλοστελέχη" του ΠΑΣΟΚ, αποφάσισαν πως καλύτερα να κάνουν τη πάπια και αντί να αντιμετωπίσουν την όλη κατάσταση όπως έπρεπε, με το τελικό χτύπημα, να τα φορτώσουν όλα στον Παπανδρέου και να συνεχίσουν να ζουν στο μπάχαλο που τόσο είχαν συνηθίσει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι μερικοί ξαφνικά θυμήθηκαν και ότι δεν έχουμε λεφτά και το δημοψήφισμα θα ήταν ακριβό, γι αυτό έπρεπε να πάμε λέει σε εκλογές (λες και οι εκλογές είναι τσάμπα). Η παράνοια σε όλο της το μεγαλείο...

Οι αγανακτισμένοι πήγαν σπίτια τους, τα κόμματα ξαναμπήκαν στο παιχνίδι και συνέχισαν το show, τα ΜΜΕ επίσης, και το μόνο που έμεινε είναι μια κυβέρνηση ανέκδοτο με άτομα όπως το τηλεβιβλιοπώλη υπουργούς. Τους βόλεψε όλους να τη πληρώσει ο Παπανδρέου, τόσο πολύ που τον κράζουν με πάθος για ότι βλακεία μπορούν να φανταστούν, τόσο πάθος που δε βλέπουν μπροστά τους. Τον κράζουν π.χ. που δε μάζεψε τα χρήματα απ' την Ελβετία (πρώτη φορά πρωθυπουργός έκανε ή έστω επιχείρησε τέτοια κίνηση) και δε λένε τίποτα για το Σαμαρά που έχει τα περισσότερα λεφτά του στο εξωτερικό. Τον κράζουν που δεν άνοιξε τα κλειστά επαγγέλματα και κανείς δε μιλάει για τις συντεχνίες και τους εργατοπατέρες που έκαναν τη χώρα μπάχαλο και έκλειναν τους δρόμους σε τουριστική περίοδο κλπ. Τον κράζουν για το μνημόνιο και ξεχνούν να αναφέρουν ότι αυτό οφείλεται στο ότι το EPP μπλόκαρε τις υπόλοιπες προτάσεις του, σε μια περίοδο που κανένας δεν είχε και ακόμα δεν έχει συγκεκριμένη πρόταση, ξεχνούν ότι ακόμα και με αυτό το χάλι τουλάχιστον ο κόσμος παίρνει ακόμα μισθούς και συντάξεις και δεν έχουμε χρεοκοπήσει, ξεχνούν ότι ο μηχανισμός στήριξης που και άλλες ευρωπαϊκές χώρες τώρα χρησιμοποιούν ήταν δικιά του δουλειά. Τον κράζουν ότι κάνει κολοτούμπες και ότι πήρε πίσω το δημοψήφισμα (που ουδέποτε το πήρε πίσω) και δε μιλάνε για το Σαμαρά που τη μια στηρίζει και την άλλη όχι και μετά λέει και ότι να 'ναι στο EPP για να τα έχει καλά μαζί τους, δε μιλάνε για τον Τσίπρα που τη μια ήταν υπέρ του ευρωομολόγου και την άλλη όχι, ούτε μιλάνε για τη στήριξη που είχαν οι προτάσεις του απ' την αριστερά στην Ευρώπη τη στιγμή που οι δικοί μας εδώ παπαρίζονταν. Τον κράζουν ότι διόγκωσε το χρέος τη στιγμή που προφανώς όσο υπάρχει έλλειμμα το χρέος θα αυξάνεται (απλά μαθηματικά), έλλειμμα το οποίο μείωσε και μάλιστα αρκετά και ξεχνούν να αναφέρουν ότι με το κούρεμα το χρέος θα μειωθεί σε μεγάλο βαθμό (πάλι δικιά του πρόταση που υλοποίησε τη στιγμή που οι άλλοι δεν είχαν καμία πρόταση και για άλλη μια φορά τρωγόντουσαν). Τον κράζουν ότι δεν έκανε έργο και ξεχνούν ότι σε 2 χρόνια και υπό αυτές τις συνθήκες έκανε πράγματα που άλλες κυβερνήσεις δεν έκαναν σε όλη τη θητεία τους. Τον κράζουν ότι δεν έκανε κουμάντο στο κόμμα και ότι έβαλε παντού τους δικούς του και τώρα φαίνεται ποιοι ήταν οι "δικοί" του και ποιοι όχι και κατά πόσο μπορούσε να κάνει τελικά πραγματικό κουμάντο στο κόμμα όταν έχει τον κάθε Μπένυ και το κάθε Χρυσοχοϊδη με τη προσωπική του ατζέντα και το "στρατό" του να παραμονεύει (και να τους έχει ψηφίσει και ο κόσμος με μεγάλα ποσοστά οπότε να είναι αδύνατο να μείνουν εκτός κυβέρνησης).

Και όταν δεν έχουν ποια γιατί να τον κράξουν αρχίζουν και παίρνουν φράσεις του και τις πετσοκόβουν για να τις παρουσιάσουν όπως "πουλάει", όπως έκαναν με το "λεφτά υπάρχουν στη διαφθορά, στο σπάταλο κράτος" που έγινε "λεφτά υπάρχουν" και το πλάσαραν και καλά ότι είπε ψέματα στο λαό. Πιάνουν τα αδέρφια του και προσπαθούν να βρουν ή να εφεύρουν ότι κατηγορία γίνεται, φτιάχνουν διαφημίσεις που προσβάλουν τη μάνα του και γενικά το πράγμα έχει ξεφύγει. Ακούω τη κάθε γιαγιά και το κάθε πικραμένο να κράζει τον Παπανδρέου και να επαναλαμβάνει ότι έγραψε ο κάθε Κουρής και ο κάθε Ψύχαρης, χωρίς ούτε να ενδιαφέρεται να ενημερωθεί αν αυτά που γράφουν στέκουν, ούτε να προβληματίζεται για το τι γίνεται γύρω. Το πόσο χαμηλό επίπεδο επικρατεί στη κοινωνία μας πραγματικά το βλέπω κάθε φορά που ακούω να αναφέρονται στον Παπανδρέου τελευταία.

Στην αρχή τους λυπόμουν, μέχρι που μαζί με το σάπιο σύστημα τον έριξαν και τότε άρχισα να λυπάμαι τους υπόλοιπους. Μετά προσπάθησα να κουβεντιάσω μαζί τους για να ανακαλύψω και πάλι ότι δεν έχει κανένα νόημα και ότι ο σκοπός που γίνεται αυτό δεν είναι πραγματικά να κράξουν τον Παπανδρέου αλλά να πουν και αυτοί το πόνο τους και να τους ακούσει κάποιος (γιατί σε αυτή τη φοβερή μας κοινωνία έχουμε πάψει εδώ και πολύ καιρό να ακούμε ο ένας τον άλλο). Τώρα πλέον το έχω ρίξει στη τρελή. Έχει πλάκα τελικά γιατί ξέρω ότι θα ψηφίσουν π.χ. τον Σαμαρά που είναι εντολοδόχος του EPP, του ευρωπαϊκού κόμματος που μας ξέσκισε, ότι θα ψηφίσουν τον Καρατζαφύρερ και τον τηλεβιβλιοπώλη και τον άλλο που κυκλοφορούσε με τα τσεκούρια, ότι θα ψηφίσουν τα ίδια λαμόγια στο ένα και στο άλλο κόμμα που κατά τα άλλα βρίζουν όλη μέρα, θα ψηφίσουν κάποιο αριστερό κόμμα έτσι για να κάνουν τη διαφορά (ήθελα να 'ξερα ποια διαφορά, στα λόγια όλοι καλοί είμαστε) κλπ. Αυτό κάνουν ούτως ή άλλως τα τελευταία πάρα πολλά χρόνια. Δεν υπάρχει πραγματικά κανένας λόγος ούτε να ασχολείσαι, ούτε να ελπίζεις σε κάτι καλύτερο, τουλάχιστον σε επίπεδο πολιτικής, στην Ελλάδα. Μεταναστεύουμε και πάλι στο εξωτερικό, αυτή τη φορά όχι οι ανειδίκευτοι εργάτες αλλά οι επιστήμονες και ο λόγος που γίνεται δεν είναι τόσο τα χρήματα αλλά αυτό το μπάχαλο σε κάθε επίπεδο.

Έχουμε λέει τους πολιτικούς που μας αξίζουν, δυστυχώς για εκείνον είχαμε και έναν που δε μας άξιζε. Δε λέω ότι ο Παπανδρέου είναι ο θεός, έχει και αυτός τα κουσούρια του και έχει κάνει και αυτός τα λάθη του. Για αρχή δεν υπερασπίστηκε τον εαυτό του, ούτε τώρα ούτε σε άλλες περιόδους, είπαμε ευγένεια αλλά όχι να κάνει και τη πάπια και να περιμένει απ' το "λαό" να τον στηρίξει, αν δε στηρίξει τον εαυτό του δε θα τον στηρίξει κανείς και μετά θα βγούμε οι γραφικοί να μαζέψουμε τα σπασμένα και να τα ακούμε και από πάνω. Κατόπιν εμπιστεύτηκε ανθρώπους που ήταν στόκοι και όσο και αν του αναγνωρίζει κάποιος ότι είναι αγαθός, είναι πολύ εύκολο να πει επίσης ότι από ένα σημείο και μετά δεν είσαι αγαθός αλλά ανίκανος να κρίνεις. Τέλος μπορεί να πας με το σταυρό στο χέρι στη πολιτική αλλά όχι σέρνοντας από πίσω σου αυτό που λέγεται ΠΑΣΟΚ με όλες του τις παθογένειες, κάποιοι άνθρωποι ακόμα και αν είναι έντιμοι δεν είναι ικανοί να καταλάβουν πάντα αυτά που λες όταν είναι αρκετά προχωρημένα σε περιεχόμενο και εκείνοι αρκετά πίσω σε ερεθίσματα (με τα λαμόγια είναι χαμένη υπόθεση εξ' αρχής οπότε δεν έχει νόημα να συζητάμε καν). Έπρεπε να ανοίξει το δρόμο σε νέους ανθρώπους να ασχοληθούν όχι με το βουλευτιλίκι τόσο, όσο με τον όλο σχεδιασμό της πολιτικής δράσης κλπ, έπρεπε να ανοίξει το δρόμο σε όλες τις κοινωνικές ομάδες, όχι άλλοι δικηγόροι επιτέλους, υπάρχουν τόσοι επαγγελματικοί και επιστημονικοί κλάδοι και κάποια στιγμή πρέπει να εκφραστούν και αυτοί και δεν εννοώ με ποσόστωση αλλά με ουσιαστική προσέγγιση με πολιτικούς όρους, έξω από κομματικά στεγανά, μηχανισμούς και κάθε λογής "ομάδες". Το προσπάθησε μεν με λάθος τρόπο δε και τελικά δεν το πέτυχε και ναι μεν λες "ρε γαμώτο κρίμα να τον κατηγορούν αφού προσπάθησε" αλλά είναι εξίσου κρίμα ότι ακόμα η πολιτική γίνεται από γιατρούς, δικηγόρους, δημοσιογράφους, ηθοποιούς/τραγουδιστές/μοντέλα και εργατοπατέρες ! Ε συγνώμη αλλά πώς περιμένει να περάσει νέες ιδέες έτσι και να έχει στήριξη ?

Με ενοχλεί πολύ αυτό που γίνεται με τον Παπανδρέου αλλά δε μπορώ να πω ότι τον λυπάμαι, περιμένω και από αυτόν κάποια στιγμή να σταματήσει να είναι στον αγγελικά πλασμένο κόσμο που έχει στο μυαλό του και να αρχίσει να δρα με όρους Ελλάδας και όρους ΠΑΣΟΚ, έστω και προσωρινά μέχρι να αλλάξουμε αυτούς τους "όρους".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου