Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Η ιερή αγανάκτηση των γηπεδούχων …


Δεν θα σταθώ στο πόσο αηδιασμένη νιώθω που κάποιοι μετατρέψανε μια ημέρα εθνικής μνήμης σε γήπεδο , που αντικατέστησαν το «ζήτω το έθνος» με «ζήτω ο Ηρακλής» και άλλα όμορφα , που απαξίωσαν προγόνους και θεσμούς, θα προσπαθήσω όμως να καταλάβω σε τι εξυπηρετεί η απεμπόληση στιγμών που μας έκαναν εθνικά υπερήφανους και η αντικατάστασή τους μ αυτές τις εικόνες με τις οποίες λίγο πολύ ήρθαμε όλοι αντιμέτωποι .
Τι γιόρταζε αλήθεια η Ελλάδα και ο λαός της ; τον αγώνα να κρατηθεί η χώρα όρθια και ελεύθερη ,τον αγώνα να αποφασίζει για τον εαυτό της ,αυτόν τον αγώνα τον δίνει και σήμερα ,με άλλους τρόπους αλλά για τον ίδιο σκοπό . Τότε ήταν τα εχθρικά στρατεύματα , τώρα το τεράστιο χρέος , τότε δεν αγνοήσαμε την απειλή ούτε κάναμε σκόντο στις θυσίες τώρα τι θα πράξουμε ;
Εχει στ αλήθεια κανείς την εντύπωση ότι η επιβίωση της χώρας είναι θέμα μιας οποιαδήποτε κυβέρνησης ; .........
πιστεύει ότι το πρόβλημά μας λύνεται με απομάκρυνση της Τρόικας ,θαρρεί πως η επόμενη ημέρα θα είναι μια άλλη μέρα για το λαό εάν δεν διορθώσουμε ότι καταστρέψαμε δεκαετίες ολόκληρες ; δεν απευθύνω το ερώτημα σε όσους σκοπίμως επενδύουν στη δημιουργία χάους ,εκείνοι έχουν τους λόγους τους , το απευθύνω στο μέσο πολίτη που αναζητά μια ελπίδα για το μέλλον του και ενδόμυχα γνωρίζει ότι ακόμη και όλους όσους περάσανε απ την πόρτα του κοινοβουλίου να λιντσάρουμε κανείς δεν μας εγγυάται ότι η τύχη μας θα είναι καλύτερη από εκείνη των λαών της λεγόμενη «Αραβικής Άνοιξης» που τελικά μόνον ανοιξιάτικα αποτελέσματα δεν επιφύλασσε στους «εξεγερμένους» .
Ήταν η ιερή αγανάκτηση πολιτών εχθές που ξεχείλισε ; ακόμη και αν δεχτούμε πως ήταν προς ποιών στρέφεται αυτή η αγανάκτηση ; προς εκείνους που υποδέχονταν άλλοτε με πλαστικά σημαιάκια στα χέρια ; όσο ορθή ήταν η αποθέωση των πολιτικών του τόπου κάποτε άλλο τόσο είναι και η καθύβρισή τους σήμερα , δεν θα τους δικαιολογήσω καθότι οι ίδιοι δημιούργησαν και την άνοδο και την πτώση τους αλλά δεν θα κλείσω και τα μάτια σ αυτό που απεργάζονται ορισμένοι , και αυτό είναι η κατάρρευσή μας μια ώρα αρχύτερα με πλήρη απαξίωση των πάντων και κανόνες πεζοδρομίου .
Σε στιγμές κρίσης και ανασφάλειας ας μην χάσουμε και την μεγαλειώδη εκείνη δυνατότητα του λαού να γίνεται μια γροθιά και να δίνει αγώνες ,άνισους μεν κερδοφόρους δε ,αυτό ήταν και το μήνυμα της επετείου , σε όσους πάλι διάλεξαν αυτή την ημέρα να περάσουν τα μηνύματά τους στην κυβέρνηση ,στην όποια κυβέρνηση θα τους απαντήσω με την ρήση του Γ. Ρίτσου «τούτος ο λαός δεν γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του» ,μπροστά στους νεκρούς του γονατίζει και τιμά κύριοι ,δεν συνδικαλίζεται ....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου