Παρασκευή 17 Μαρτίου 2017

Ο,τι αγγίζουν το μαγαρίζουν

Και  ο τελευταίος  κλητήρας  των  θεατρικών  σκηνών και παρασκηνίων εν Αθήναις  γνωρίζει, καλύτερα από  την υπουργό Πολιτισμού και τον Νίκο Μανωλόπουλο,   τον  χαρακτήρα του Γιώργου Κιμούλη. Ετσι όπως  τα λέω!
Γνωρίζει  δηλαδή ότι ο Κιμούλης είναι  αρχηγός.  Από  τα κύτταρά του.  Από  την  ψυχολογία και ....
τον χαρακτήρα του. Είναι one Man Show. Σχεδόν απόλυτος  στις  απόψεις  του. Και  τις περισσότερες  φορές ούτε μύγα δέχεται  στο σπαθί του!
Ο Γιώργος Κιμούλης είναι το  συνώνυμο του «απόλυτου άρχοντα», του «μέντορα» και του επαίνοντα. Επομένως  Κιμούλης με συμβιβασμό,  ισορροπίες, διπλωματικούς ελιγμούς και  μικροκομματικά και παρείστικα παιχνίδια πράγματα ασυμβίβαστα!
Που  σημαίνει ότι  όποιος κυβερνητικός  αξιωματούχος είχε  την φαεινή ιδέα να του προσφέρει θέση  προέδρου,  πρέπει  εκ  των προτέρων να 
είχε αποφασίσει ότι του παραδίδει ολόκληρη την πίττα της  εξουσίας. Αυτός είναι.  Αυτός ο χαρακτήρας του. Γνωστός σε όλη την πιάτσα.  Αυτά τα όριά του. Αυτές οι κόκκινες  γραμμές του. Είτε τον παίρνεις ολόκληρο είτε  τον αφήνεις στην  ησυχία του. Ολίγον  έγκυος  δεν ταιριάζει στην περίπτωση του Κιμούλη!


Επομένως  γκάφα επιπέδου  βιβλίου Γκίνες  η ανάθεση  αυτού του ρόλου  στον Γιώργο Κιμούλη. Και είναι  γκάφα ολκής  για ένα ακόμα βασικό λόγο.  Επειδή  ακόμα και στα πολιτιστικά δρώμενα, υπό  την  σκιά   της κυβέρνησης, ακόμα κι εδώ  εξακολουθούν να λειτουργούν, παρασκηνιακές λογικές  αδιαφάνειας,  συναλλαγών, παρέας και κομματικών  ισορροπιών

Το πασίγνωστο  «μαγειρείο»  όλων  των δημόσιων   οργανισμών, ακόμα  και  των πολιτιστικών. Από «αρχαιοτάτων»  χρόνων. Και  που  εξ όσων γνωρίζω μόνο ο   σαρωτικός, απόλυτος,  αρχοντικός όγκος  ενός Μάνου Χατζιδάκι του Γ προγράμματος κατάφερε να περιφρονήσει, να προσπεράσει και να  γκρεμίσει. Με τις πλάτες ενός  Κωνσταντίνου Καραμανλή


Με απλά λόγια. Για την θέση του Προέδρου  στο Κέντρο Πολιτισμού «Σταύρος Νιάρχος» απαιτούνται τα εξής προσόντα: Αριστες  σπουδές, μέτριοι  χαρακτήρες, ευλύγιστες και εύκαμπτες  συμπεριφορές.  Αφθονα ονόματα με ανάλογα χαρακτηριστικά κυκλοφορούν  στην πιάτσα. Δεκάδες περιπτώσεις επωνύμων που  δημοσίως  αμπελοφιλοσοφούν και   παρασκηνιακώς-προς την εκάστοτη  κυβέρνηση-αρθρώνουν το  γνωστό Yes Sir!

Κλαρινό προς τα μέσα,  άκαμπτοι και παντογνώστες προς τα έξω. Τέτοια περίπτωση δεν  είναι ο Κιμούλης. Λάθος casting,  λάθος σενάριο,  λάθος  σκηνοθεσία, λάθος «ταινία». Λάθος όλα!

Επομένως αναμενόμενη η παραίτηση   του. Οχι  μόνο λόγω του απόλυτου χαρακτήρα  του.  Αλλά και επειδή τα ίδια  Παντελάκη μου  τα ίδια Παντελή. Επί της ουσίας  τίποτα δεν άλλαξε. Αδιαφάνεια, σούρτα  φέρτα, γνωριμίες,   βολέματα, παρέες και άλλα  τέτοια!

Ολα αυτά   ξεσκέπασε η παραίτηση Κιμούλη.  Πράγμα που σημαίνει  ότι   αυτό το  θηριώδες, μνημείωδες και πανάκριβο σε κόστος και λειτουργία «Κέντρο Πολιτισμού»  θα  μετατραπεί  στα  χέρια της κάθε κυβερνητικής εξουσίας σε μηχανισμό πριμοδότησης ημετέρων. Πράγμα που επίσης σημαίνει ότι για μια ακόμα φορά το ελληνικό  δημόσιο  πρωταθλητής στο άθλημα μετριότητας και κομματικής καμαρίλας!

Ο,τι αγγίζουν το μαγαρίζουν. Ο,τι  δαχειρίζονται το ευτελίζουν. Ο Κιμούλης  παραιτήθηκε μόλις χτες. Η αξιοκρατία σ αυτόν τον τόπο έχει  «παραιτηθεί» από το  1830!
Δ. Δανίκας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου