Η πρόταση Πολύδωρα, σχολιάστηκε από κάποιους σαν μια κίνηση πανικού της κυβέρνησης. Νομίζω πως πρόκειται για λάθος εκτίμηση. Δεν υπάρχει πανικός. Πρόκειται για μια απόλυτα συνειδητή επιλογή η οποία έγινε όπως λέει και ο όρκος "ἑν γνώσει των συνεπειών του νόμου". Με πλήρη διαύγεια και μετά από ώριμη σκέψη. Έτσι....
σκέφτονται, αυτός είναι ο πυρήνας της λογικής τους, αυτή είναι η πολιτική προσέγγιση που κάνουν.
Το παρελθόν Πολύδωρα το οποίο επέκρινε- και σωστά έκανε-ο ΣΥΡΙΖΑ άλλες εποχές, δεν στέκεται εμπόδιο για να τον επιλέξουν. Το γνώριζαν αυτό το παρελθόν. Και τις δηλώσεις προσέγγισης Πολύδωρα προς Χρυσή Αυγή για συνεργασία και την υπόθεση ζαρντινιέρα και για τον στρατηγό άνεμο που επικαλείτο όταν καιγόταν η χώρα και για την συνεργασία του με τον Νικολόπουλο και για τον διορισμό της κόρης του στο ένα και μοναδικό εικοσιτετράωρο στο οποίο ήταν πρόεδρος της Βουλής.
Όλα αυτά τα γνώριζαν, δεν
μπορεί να συμβαίνει διαφορετικά. Απλά, η πολιτική τους προσέγγιση κινείται σε μια λογική που μοναδικό στόχο έχει την παραμονή στην εξουσία με κάθε τρόπο και κάθε μέσο. Σ αυτή την προσέγγιση υπακούει η επιλογή Πολύδωρα, έστω και αν πρόκειται για μια καταστροφική για την κυβέρνηση επιλογή
η οποία δεν οφείλεται μόνο στο ταίριασμα με ο,τι παρακμιακό και συντηρητικό διαθέτει η χώρα, αλλά και
σε αδυναμία και ανικανότητα.Η συγκεκριμένη κυβερνητική στρατηγική, αποδεικνύεται εύκολα, αν σκεφτούμε μερικές μόνο επιλογές του παρελθόντος.
Η συνεργασία με το ακροδεξιό μόρφωμα των ΑΝΕΛ η οποία μάλιστα είχε προγραμματιστεί και αποφασιστεί πριν καν γίνουν οι εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η χρησιμοποίηση του τυπικά ανεξάρτητου βουλευτή Νικολόπουλου για να κάνει όσα δεν μπορούν ή τολμούν οι ίδιοι (βλέπε δημοσιοποίηση ονόματος αντιπροέδρου του ΣτΕ με προσωπικά δεδομένα), ένα δεύτερο παράδειγμα. Η συνεργασία με ανθρώπους της διακυβέρνησης Καραμανλή (π.χ. πρώην επικεφαλής της ΕΥΠ κλπ), τρίτο παράδειγμα. Η επιλογή Παυλόπουλου για την προεδρία της Δημοκρατίας, τέταρτο παράδειγμα. Η ίδια η προσέγγιση με τον Καραμανλή και η έμμεση απαλλαγή του από ευθύνες που του αναλογούν για την κρίση, πέμπτο παράδειγμα.
AdTech Ad
Χρειάζονται πολλές εκατοντάδες λέξεις για να περιγράψουν τα σχετικά παραδείγματα που υπάρχουν ακόμα. Η ηγετική ομάδα ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην κυβέρνηση για να μείνει. Η παραμονή της σ αυτήν, αποτελεί αυτοσκοπό. Όταν κινείσαι με αυτή την σκέψη, όλα μπορούν να θεωρηθούν δικαιολογημένα. Ακόμα και να προτείνεις για πρόεδρο του ΕΣΡ σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή, τον πιο χαρακτηριστικό εκπρόσωπο ενός πολιτικού συστήματος που οδήγησε την χώρα στην πιο πολύπλευρη κρίση μεταπολιτευτικά. Και φυσικά, η επιλογή παραμονής στην εξουσία με κάθε μέσο, δεν περιορίζεται στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Ας μην ξεχνάμε τα ζεστά χειροκροτήματα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στις ομιλίες Καμμένου στη Βουλή.
Μα τον Βύρωνα ; αναρωτιούνται κάποιοι. Ναι, τον Βύρωνα. Η κοντόφθαλμη οπτική τους ως εκεί φτάνει. Γιατί εκτός των άλλων, υπάρχει και Ένα θέμα επάρκειας. Πιστεύουν ότι προτείνοντας τον Πολύδωρα θα στριμώξουν τους απέναντι. Δεν μπορεί, θα σκέφτηκαν οι ένοικοι του Μαξίμου, να αρνηθεί η Ν.Δ. την επιλογή ενός ανθρώπου που προέρχεται από τα σπλάχνα της. Και αν αρνηθεί, θα είναι εκτεθειμένη ! Αυτή η παιδαριώδης λογική, ακολουθείται από την ηγεσία της κυβέρνησης. Και ενδεχομένως ακόμα και σήμερα, παρά την ομοβροντία αρνητικών και σκωπτικών σχολίων για τον Πολύδωρα, να επιμένουν ότι πρόκειται για μια επιλογή που βάζει στον τοίχο την Ν.Δ., την στριμώχνει.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της κυβέρνησης, δεν είναι ότι αθετεί εξαγγελίες, επικαλείται ιδεολογικά πρόσημα με τα οποία δεν έχει σχέση, προσπαθεί με κάθε τρόπο να διατηρηθεί στην εξουσία, διασύρει έννοιες. Όλα αυτά, το μεγάλο μέρος της κοινωνίας, τα γνωρίζει Άλλωστε. Το κυρίαρχο πρόβλημά της είναι η ανεπάρκεια της να διαχειριστεί την κατάσταση. Σε οποιοδήποτε επίπεδο. Ο Βύρων Πολύδωρας, σε ανύποπτο χρόνο (το 1996), μετέφρασε τον κώδικα των Σαμουράι (Μπουσίντο, ο Κώδικας των Σαμουράι, εκδόσεις Καστανιώτη). Η κυβέρνηση, έχει δανειστεί ένα μέρος του κώδικα-το χαρακίρι-για να πορευτεί…
Γ. Παντελάκης-liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου