Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2016

Όχι πια κεντροαριστερά, μόνο φίλοι..



ΠρότασηΠΑΣΟΚ (εδώ), πρόταση Ποταμιού(εδώ) . Η σημερινή μέρα χωρίζεi τους απανταχού δημοσιολογούντες σε τρεις απόψεις: αυτή του ΠΑΣΟΚ,που εκφράζεται εύληπτα από τη δήλωση της προέδρου του Φώφης Γεννηματά “Η κεντροαριστερά για να πετύχει θέλει μπέσα” (σαν διαφήμιση από τα Jumbo με την Άντζελα δεν ακούστηκε αυτό;), του Ποταμιού, που δυστυχώς όπως και....
δημοσκοπικά δεν έχει πολλούς για να το υποστηρίξουν και στους τρίτους, οι οποίοι λένε “τι καμώματα είναι αυτά, γιατί δεν τα βρίσκετε αφού οι διαφορές σας είναι επουσιώδεις”. ‘Ωπα, μισό λεπτό. Για ποιες διαφορές μιλάμε;
Επί της ουσίας δύο: Το μεν Ποτάμι προτείνει εδώ και τώρα αυτοδιάλυση και εκλογή αρχηγού σε 3 μήνες, απορρίπτοντας κυβερνητική συνεργασία με ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το δε ΠΑΣΟΚ προτείνει εκλογή αρχηγού τον Οκτώβριο και διατήρηση της πολιτικής αυτονομίας εκάστου κόμματος μέχρι το Ιδρυτικό Συνέδριο, τασσόμενο υπέρ μιας κυβέρνησης όλων των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ συμπεριλαμβανομένων.
Αυτές οι διαφορές, χώρια το ιδεολογικό που είναι μιας άλλης τάξεως ζήτημα, λυπάμαι, αλλά δεν είναι επουσιώδεις: Το πώς εκλαμβάνεσαι την αφετηρία ενός νέου πολιτικού φορέα είναι μείζον θέμα κοσμοθεωρίας. Το Ποτάμι εν προκειμένω έχει δίκιο, αλλά δυστυχώς αυτό το δίκιο το εκφράζει αργά και με όρους μειονεξίας. Το ΠΑΣΟΚ είναι ξεκάθαρο τι επιδιώκει: Τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που θεωρεί αυθαίρετα πρώην δικούς του. Επομένως επιδιώκει τη σύσταση ενός φορέα που θα θυμίζει ΠΑΣΟΚ, που θα παρκάρει στη 3η ή 4η θέση, έτσι όταν με το καλό ο ΣΥΡΙΖΑ βγει δεύτερος να το προσπεράσει. Το Ποτάμι από την άλλη θέλει μια δεύτερη ιστορική ευκαιρία. Ο Σταύρος την είχε τον Φεβρουάριο του 2014, αλλά επειδή την απώλεσε μεθοδικά μέχρι σήμερα, θέλει να διορθώσει το λάθος του. Έλα όμως που βλέπει ότι ο αρχηγός θα είναι μάλλον ΠΑΣΟΚογενής λόγω κινητοποίησης κι αυτό δεν κάθεται καλά στη Σεβαστουπόλεως.
Από την άλλη, το ποια κυβέρνηση θα επιλέξεις να στηρίξεις είναι εξίσου κολοσσιαίο. Υπόθεση εργασίας. Η ΠΑΣΟΚάρα της Φώφης τα πάει καλά στις εκλογές και πιάνει και διψήφιο και ο Μητσοτάκης είναι πρώτο κόμμα και το Ποτάμι εκτός Βουλής. Τι θα κάνει σ’ αυτή την περίπτωση; Θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές με απλή αναλογική αν δεν βάλει τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση; Θα πάρει το κρίμα του Πέδρο Σάντσεζ, ο οποίος οδηγεί την Ισπανία για 3η φορά σε εκλογές μέσα σ’ έναν χρόνο; Θα καταφέρει η Φώφη να εξηγήσει στον κόσμο και την ιστορία για την προσφορότητα της επιλογής της; Είναι ξεκάθαρο επίσης τι δεν θέλει το ΠΑΣΟΚ: Την επανάληψη μιας κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Το ΠΑΣΟΚ έχει αποφασίσει να μην σηκώσει πάνω του τον μουτζούρη εφαρμογής του μνημονίου. Πολιτικά θεμιτό, αλλά και μαξιμαλιστικό με πολλά conditionalities. Από την άλλη μεριά το Ποτάμι θα μου ταίριαζε και σε κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά και σε κυβέρνηση Τσίπρα. Αλλά επειδή βλέπει ότι μάλλον μένει εκτός Βουλής, δεν πολυασχολείται με το ποιο πρωθυπουργό θα στηρίξει.
Τα παραπάνω ζητήματα γιατί είναι σημαντικά; Γιατί πολύ απλά κανένας δεν έχει την αυτοπεποίθηση να κυνηγήσει την κοινωνική πλειοψηφία. Και γιατί δεν έχει την αυτοπεποίθηση; Γιατί πολύ απλά δεν έχει στα σοβαρά μια σκληρή πολιτική ατζέντα που θα την τρέξουν αξιόλογα και ικανά στελέχη. Το μόνο που έχει παράγει αυτή η πολύπαθη ιστορία είναι ένα άνευρο προγραμματικό πόρισμα και κενού περιεχομένου πολιτικούς ρόλους. Πέραν τούτου ουδέν..
Καταληκτικά, το ΠΑΣΟΚ του Σεπτεμβρίου του 2016 συμπεριφέρεται ακριβώς το ίδιο όπως και το ΠΑΣΟΚ του Σεπτεμβρίου του 2015, μόνο που αντί για Γιώργο Παπανδρέου έχουμε Σταύρο Θεοδωράκη. Απαιτούσε από το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών να διαλυθεί. Σήμερα απαιτεί από το Ποτάμι να μην διαλυθεί το ίδιο. Μήπως εντέλει με την αλαζονική του συμπεριφορά καταφέρει να διαλύσει μια και καλή τον προοδευτικό χώρο;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου