Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016

Όταν δεν έχεις πια τίποτα να χάσεις, δεν φοβάσαι κανέναν Σουλτάνο




Δεν υιοθετώ την κρατούσα άποψη που θέλει τον Ταγίπ Ερντογάν να βγαίνει φοβερά ενισχυμένος από το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα εις βάρος του, κυρίως γιατί συχνά με γοητεύει η συμπαντική νομοτέλεια του«ὓβρις→ἂτη→νέμεσις→τίσις».

Σαν έτοιμος από καιρό, ο Ερντογάν ....απολύει χιλιάδες ανθρώπους που έχουν χαρακτηριστεί «αντικαθεστωτικοί» από τους μηχανισμούς του, κρίνοντας ότι το αποτυχημένο πραξικόπημα είναι η ιστορική ευκαιρία που αναζητούσε για να ελέγξει απόλυτα τη χώρα. Δεν είμαι σίγουρος ότι με τον τρόπο αυτό θα τα καταφέρει.

Ήδη αρκετοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι αυτό που μπορεί να εξηγήσει τον ερασιτεχνισμό των στρατιωτικών που επιχείρησαν το πραξικόπημα είναι το άγχος τους ότι αργά ή γρήγορα θα ξηλωθούν από τον Ερντογάν, οπότε κινήθηκαν επιπόλαια στη λογική του «χαμένοι για χαμένοι».

Πετώντας χιλιάδες ανθρώπους στον δρόμο και στερώντας τους την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, ο Ερντογάν μοιάζει με έναν παράδοξο τρόπο να...στελεχώνει τις δυνάμεις που ονειρεύονται την ανατροπή του. Αν με απέλυσες, αν με ταύτισες με το απόλυτο κακό και δεν μπορώ πια να ταΐσω τα παιδιά μου, γιατί να σε φοβάμαι πια; Τι έχω πια να χάσω;

Μιας και παραδοσιακά οι περισσότερες δυτικοί αναλυτές υπερεκτιμούν τη σταθερότητα των αυταρχικών καθεστώτων της Ανατολής, θα πρότεινα να είμαστε κάπως επιφυλακτικοί σχετικά με τα μελλούμενα στη γειτονική χώρα. Προς το παρόν, αυτό κυρίως που συγκεντρώνεται είναι ένα επικίνδυνο «υλικό εμφυλίου».
.parapolitiki.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου