Η Γεροβασίλη έβαλε μουστάκι

Κυριολεκτικά την κατρακύλα έχει πάρει ο Λάκης Λαζόπουλος ο οποίος πλέον χρησιμοποιεί την εκπομπή Αλ Τσαντίρι Νιουζ να περάσει τα πολιτικά μηνύματα που ο ίδιος επιθυμεί.
Έμεινα ενεός όταν ....
παρακολούθησα τον λαϊκό περφόρμερ να κλέβει από την Γεροβασίλη το ρόλο εκπροσώπου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ και να παρουσιάζει πίνακες με στοιχεία (!) για να μας αποδείξει τη χρησιμότητα της πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (για να μην ξεχνάμε το ακροδεξιό κολόβωμα) σε σχέση με όποια άλλη κυβέρνηση ‘γερμανοτσολιάδων’.
Επί των πινάκων, λοιπόν. Ή όπως γράφει σχολιάζοντας τον παραπάνω πίνακα ο Γιώργος Προκοπάκης (στον προσωπικό του λογαριασμό στο fb), ‘Επί των στοιχείων, λοιπόν!’

‘ Η πονηριά είναι στον περιορισμό της αναφοράς στο πρωτογενές πλεόνασμα, μιας και αυτό “πληρώνει τα χρέη”.
Τα στοιχεία του πλεονάσματος στη φωτό είναι σωστά. Πλην όμως το ΑΕΠ του 2015 θα ήταν €185 δις (αντί για €173 δις) και του 2016 θα ήταν €198 δις, όπως ολοκάθαρα δείχνει η έκθεση του ΔΝΤ την οποία ανασκολοπίζουν (αντί για €171 δις). Μόνο στα δύο χρόνια η συσσωρευμένη διαφορά είναι κοντά στα €30 δις. Το τιμημένο ΑΕΠ και η ανάπτυξη συνεισφέρουν δημόσια και ασφαλιστικά έσοδα. Αυτά τα €30 δις του χαμένου ΑΕΠ θα συνεισέφεραν τουλάχιστον €12 δις σε φόρους, έμμεσους φόρους και ασφαλιστικές εισφορές — γι’ αυτό και το κοιτάζω σωρευτικά. Γι’ αυτό και ο Χαρδούβελης “καθάριζε” με μέτρα το πολύ €2 δις! Γι’ αυτό και η εθνοσωτήριος “αναγκάζεται” να τσακίσει στους φόρους μικρότερο ΑΕΠ για να παραγάγει μικρότερο αποτέλεσμα.’
Στον δεύτερο πίνακα που παραθέτω, ο Λαζόπουλος χρησιμοποιεί τη μέθοδο της οπτασίας για να μας αποδείξει ότι…

το τρίτο μνημόνιο με τον κόφτη-προσθήκη είναι το καλύτερο όλων.
Ο πίνακας θα μπορούσε να περιλαμβάνει στην ‘πίτα’ από την εποχή του Χαριλάου Τρικούπη και το ‘δυστυχώς επτωχεύσαμεν’ μέχρι και τον Γενάρη του 2015 και να τα συγκρίνει με τα ‘μέτρα-σπόρια’ που πήρε η προστάτιδα του λαού και σημερινή κυβέρνηση.
Μόνο που η οικονομία είναι επιστήμη και όχι προπαγανδιστικό εργαλείο στα χέρια του κάθε δημαγωγού. Υπήρξαν διαφορετικά μνημόνια, με διαφορετικούς στόχους και τα οποία εφαρμόστηκαν με διαφορετικό τρόπο. Σήμερα, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα έχοντας πρωτογενές πλεόνασμα και όχι έλλειμμα 36 ολόκληρων δισεκατομμυρίων. Τα δε μέτρα που παίρνονται, θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν δεν είχαμε τους ατυχείς χειρισμούς Βαρουφάκη το πρώτο εξάμηνο του 2015 -τότε που πουλούσαμε αξιοπρέπεια και περηφάνεια με την οκά και που μας στοίχισαν πολύ περισσότερα από τα 9 δις που τώρα παρουσιάζουν ως επίτευγμα οι λαϊκιστές. Είναι μέτρα που παίρνονται μονάχα για να πληρώσουμε τους ‘τοκογλύφους’:

Βέβαια, ο Γιάνης Βαρουφάκης μάς άφησε καιρούς και κάνει διεθνή καριέρα την οποία την πληρώνουμε εμείς κάθε ημέρα. Τότε, λοιπόν, λίγα χρόνια πριν, και γράφοντας στο protagon, o Βαρουφάκης…

χρησιμοποιούσε το ίδιο περίπου -διαχρονικής αξίας- μοντέλο με τον Λαζόπουλο και μας εξηγούσε ότι θα μπορούσαμε να εκβιάσουμε τους ευρωπαίους στην περίπτωση του πρώτου μνημονίου διότι είχαν στην κατοχή τους ομόλογα πάνω των 100 δις. Το δίλημμα που θα τους βάζαμε δεν έχω καταλάβει ακριβώς ποιο θα ήταν υπέρ μας αλλά κατά μας θα ήταν ότι θα ανατιναχθούμε όλοι μαζί αν δεν μας κάνετε το χατήρι διότι εμείς χρεοκοπήσαμε αλλά θα σας πάρουμε όλους στο λαιμό μας. Μιλάμε για το απόγειο της δημοκρατικής αντίληψης.
Μόνο που τελικά οι Ευρωπαίοι πλήρωσαν τα υπερδιπλάσια για να μας σώσουν απ’ όσα θα πλήρωναν στις τράπεζές τους για να μην αποσταθεροποιηθούν σε περίπτωση Grexit.
Το ‘Κούγκι’ λοιπόν δεν ήταν ένα ηρωικό πολιτικό σχέδιο. Ούτε καν εθνική αυτοκτονία ήταν. Θα μπορούσε όμως να είναι το γύρισμα του ‘Ράμπο, το πρώτο αίμα’ με ήρωα τον Καμμένο να προσπαθεί ματαίως να ράψει το τραυματισμένο του μπράτσο. Ναι, αυτού του πατριώτη που θα μας τάιζε και θα μας πότιζε με πετρέλαιο· το ίδιο πετρέλαιο που τώρα, μαζί με το εθνικό νόμισμα και μία πολυετή αριστερή κυβέρνηση ταΐζει και ποτίζει το λαό της Βενεζουέλας. Τώρα ο Ράμπο μάς έμεινε αμανάτι -να γυροφέρνει στριμωγμένος μέσα σε στολές παραλλαγής
Και η ερώτηση που έχω στο μυαλό και αφορά σε όλους τους αντισυστημικούς μαχητές της δήθεν αριστεράς είναι η εξής: Σε τι διαφέρει ο Λαζόπουλος από έναν Ψ συστημικό δημοσιογράφο που εν χορώ υβρίζουν και λοιδορούν;
Είναι ακριβώς η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.
Δεν είναι αριστερά να πολεμάμε το απέναντι σύστημα για να φέρουμε το δικό μας. Αυτό λέγεται ‘των ημετέρων το κάγκελο’.

epikairo.gr