Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015

Tsiprandreou

photo: Andrea Bonetti / PM Hand Out / SOOC
Ακόμη και σε μια ιδιωτική επιχείρηση, όταν στέλνουν τον διευθύνονται σύμβουλο να διαπραγματευτεί με τους δανειστές για καλύτερους όρους κι αυτός επιστρέφει και χρησιμοποιεί τη γλώσσα των πιστωτών και τα επιχειρήματά τους, τότε το πρώτο πράγμα που κάνει αυτή η επιχείρηση είναι να τον απολύσει”.
Αυτές είναι κουβέντες του Αλέξη Τσίπρα, το καλοκαίρι του 2011, προς....
τον Γιώργο Παπανδρέου. Ακριβώς τέσσερα χρόνια μετά, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι στη θέση του τότε προέδρου του ΠΑΣΟΚ κι ο Παπανδρέου μπορεί να του θυμίσει όλα τα παραπάνω με ένα ελαφρό χαμόγελο στο πρόσωπο.
Ο Τσίπρας κάνει ακριβώς ό,τι κι οι προηγούμενοι. Ακολουθεί τον μονόδρομο των Μνημονίων, όπως ο Παπανδρέου, ο Παπαδήμος κι ο Σαμαράς. Το κάνει, βέβαια, με πιο απόλυτο τρόπο και με πιο σκληρά μέτρα. Μέσα σε έξι μήνες γκρέμισε όλους τους μύθους που είχε πλάσει, όλους τους μύθους με τους οποίους έχτιζε το βάθρο της εξουσίας στο οποίο ανέβηκε. Λογικό ήταν, το βλέπαμε και το λέγαμε. Απλά τώρα το καταλαβαίνουν κι οι ίδιοι στον ΣΥΡΙΖΑ και το καταλαβαίνει κι ο κόσμος που πήγε στις κάλπες με θυμό κι οργή. Δεν υπήρχε ποτέ η λύση της δραχμή, δεν υπήρχε ποτέ ούτε Ρωσία, ούτε Κίνα.
Είδα με προσοχή τις δηλώσεις του Τσίπρα μετά τη Σύνοδο. Παραδοχή ήττας. Βατερλώ κανονικό. Αλλά ήταν μία τίμια στάση. Κατάλαβε πως έχασε και το παραδέχτηκε. Βέβαια, όποιος παίζει και χάνει πάει σπίτι του κι αυτό θα γίνει αργά ή γρήγορα και με τον Τσίπρα. Το θέμα τώρα είναι άλλο. Το θέμα είναι να αποφύγουμε όσα ο Τσίπρας κι ο Σαμαράς προκάλεσαν το 2011. Το θέμα είναι να στηριχθεί ο Τσίπρας για να κάνει όσα ζητούν οι εταίροι, κάτι που κανείς προκάτοχός του δεν έκανε.
Υπάρχει εκεί έξω μια κρίσιμη μάζα ανθρώπων που είναι κομματικά άστεγη που είναι πρόθυμη να βάλει πλάτη. Υπάρχει εκεί έξω μια κρίσιμη μάζα που παλιού πολιτικού συστήματος που έδειξε πως τον στηρίζει στα δύσκολα. Αν ο Τσίπρας τις ακούσει και τις βάλει στο παιχνίδι τότε μπορεί να σωθεί η παρτίδα. Εάν δεν τους ακούσει και εμπλακεί σε παιχνίδι επιβίωσης στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, τότε το παιχνίδι θα τελειώσει πριν καν προλάβει να πάει τα μέτρα στη Βουλή. Η Ζωή τον περιμένει κι ένα μεγάλο μέρος του κόμματος έχει αρχίσει να παίρνει αποστάσεις.
Βλέποντας τον Τσίπρα στις Βρυξέλλες μου έδινε την αίσθηση πως κάτι αποχαιρετά. Το θέμα είναι αν θα αποχαιρετήσει τον “επαναστάτη” Αλέξη που ξέρει από τα μαθητικά χρόνια του και που μέχρι στιγμής υπηρετούσε το μοντέλο του ή εάν αποχαιρετά το Μαξίμου κι επιλέγει να παραμείνει "καθαρός" στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου. Δεν είναι εύκολο να πας σε συγκυβέρνηση με ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ κι όχι με τον Λαφαζάνη. Θέλω να πιστεύω πως κάνει το πρώτο, θα δούμε αν μπορεί να αποφύγει και το δεύτερο.
Υ.Γ. Όταν τελειώσουν όλα αυτά, να δούμε σοβαρά και για τις ευθύνες που έχουν οι άνθρωποι που τον έβαλαν σε όλο αυτό. Ή που δεν τον τράβηξαν γρήγορα. Δραγασάκης και Παππάς είναι συνεχώς δίπλα του στη χάραξη πολιτικής. 'Εχουν κι αυτοί ευθύνες για το χάος. Ανάλογες με αυτές του Τσίπρα.
Υ.Γ1. Πραξικόπημα σε δωμάτιο τεχνοκρατών στις Βρυξέλλες με υπογραφές σε χαρτιά δεν γίνεται. Αυτό ονομάζεται διεθνείς σχέσεις και ισορροπία ισχύος και διδάσκεται στα αντίστοιχα πανεπιστημιακά συγγράμματα. Όχι στη ρητορική του Λαζόπουλου ή στο twitter. Άκου πραξικόπημα. 








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου