Αν υπήρχε βραβείο για το πιο βλακώδες ερώτημα σε δημοψήφισμα είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι αυτό θα πήγαινε αβλεπεί σε αυτό της επόμενης Κυριακής!
Μετά από 5 μήνες, που η κυβέρνηση της..
πρώτης φοράς αριστερά ( χέρι – χέρι με τους Καμμένους και τους Νικολόπουλους – εκεί δηλαδή που η προοδευτικότητα ξεχειλίζει), «διαπραγματεύτηκε», έκανε μουτράκια και ναζάκια και τελικά «απείλησε» τους Ευρωπαίους εταίρους, δανειστές ή τοκογλύφους με την καταστροφή που θα τους προκύψει αν τους εγκαταλείψουμε στη μοναξιά τους και τραβήξουμε ηρωικά το δρόμο μας εκτός κοινού νομίσματος.
Προς γνώση και συμμόρφωση των «εταίρων» προκήρυξε δημοψήφισμα με την ευγενική χορηγία και της «Χρυσής Αυγής», ρωτώντας το λαό αν θέλει δύσκολα μέτρα ή όχι.
ΟΧΙ λοιπόν. Δεν θέλουμε επιπλέον μέτρα.
ΟΧΙ λοιπόν και στα μέτρα των 8 δις που η ίδια η Κυβέρνηση πρότεινε στους «εκβιαστές – δανειστές» εκ των οποίων τα 6,5 δις ήταν φόροι και φόροι.
ΟΧΙ σε νέο μνημόνιο αλλά ΟΧΙ και στο μνημόνιο που η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θα υπέγραφε στο πλαίσιο της συμφωνίας που απεργάζονταν…
ΟΧΙ λοιπόν στους εκβιασμούς , ΝΑΙ στην εθνική αξιοπρέπεια που δεν εξασφαλίζεται με το κλείσιμο των Τραπεζών, τον πανικό επιβίωσης ενός ταλαιπωρημένου λαού που θα κληθεί και πάλι έτσι κι αλλιώς, να πληρώσει τα σπασμένα. ( Μήπως είναι εθνική αξιοπρέπεια να υπογράφεις «αποχή από μονομερείς ενέργειες» τον Φεβρουάριο; Αν όχι , τότε πως ονομάζεται αυτό;)
ΟΧΙ στο φόβο ενός νέου διχασμού που απλώνεται ώρα με την ώρα και κανείς δεν ξέρει που θα οδηγήσει. ΟΧΙ και στην απομόνωση μιας χώρας που, αν θέλει οι σημαίες της να κυματίζουν ,δεν μπορεί να είναι σήμερα χρεοκοπημένη και αύριο επαίτης, γιατί έτσι δυναμιτίζεται η όποια προοπτική της.
ΟΧΙ στην ανασφάλεια των πολιτών που δεν γνωρίζουν τι τους ξημερώνει αύριο είτε έτσι είτε αλλιώς. ΟΧΙ και σε αυτούς που προσβλέπουν στο χάος, βλέποντας με ικανοποίηση τους δείκτες που χαρακτηρίζουν την κατάσταση μιας οικονομίας χειροτερεύουν, τους διεθνείς αξιολογητές κατατάσσουν τις ελληνικές προοπτικές κάπου πολύ κοντά στην κατηγορία «σκουπίδια» και όλους τους παραγωγικούς τομείς στους οποίους κάθε κυβέρνηση προσβλέπει για έσοδα, να συρρικνώνονται.
ΟΧΙ σε λογικές υποταγής άνευ όρων και με κατεβασμένα τα χέρια αλλά ΟΧΙ και σε αυτούς που θεωρούν πως κάνουν επανάσταση, φοράν τα «φυσεκλίκια» τους, σηκώνουν την σημαία και ονειρεύονται ρήξεις με τον τοίχο που έχουν απέναντι τους.
ΟΧΙ φυσικά σε αυτό το αλλοπρόσαλλο κυβερνητικό μπουλούκι αλλά και ΟΧΙ σε αυτούς που οδήγησαν με τις καταστροφικές πολιτικές, τους ψηφοφόρους στην αγκαλιά αυτών που στο όνομα των εσωκομματικών τους ισορροπιών οδηγούν στο πλήρες ξεχαρβάλωμα της χώρας.
Ποιός αισθάνεται σιγουριά σήμερα σ’ αυτή τη χώρα; Ποιος μπορεί να σχεδιάσει το αύριο; Μήπως εκείνοι που βγαίνουν «αυθορμήτως» στο Σύνταγμα να διαδηλώσουν προς επίρρωση της κυβερνητικής διαπραγματευτικής ικανότητας ή μήπως όσοι παρακολουθούν την καταστροφολογία στα δελτία ειδήσεων και τα πρωτοσέλιδα με τις αντιφατικές δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών και εκπροσώπων της μείζονος αντιπολίτευσης;
ΟΧΙ γιατί το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα είναι εύκολα διαχειρίσιμο από αυτούς που κατήγγειλαν με μεγαλοστομίες περί χρεοκοπίας, το αντίστοιχο που προτάθηκε το 2001. Σημαίνει απλά παραίτηση και εκλογές (αν και ο Βούτσης το αφήνει ανοιχτό…). Το ΟΧΙ είμαι περίεργος να δω πως θα το διαχειριστεί. Χωρίς συμμάχους, χωρίς χρήματα, χωρίς Ρώσους, Κινέζους , Αμερικανούς και Ιρανούς να μας δανείζουν (αυτά λέγανε οι ίδιοι το 2010), χωρίς πετρέλαιο από τη Βενεζουέλα ( που είναι βρε Αλέξη), χωρίς παέγια από την Ισπανία των Podemos! Με ένα λαό στα κάγκελα, χωρίς χρήματα, χωρίς ελπίδα και με μοναδικούς κερδισμένους όσους κάνανε αυτά τα χρόνια γερές μπάζες και βγάλανε τα χρήματα τους στο εξωτερικό (ανάμεσα τους και σημερινοί Υπουργοί για να μην ξεχνιόμαστε).
Εκτός και αν στον κόσμο των ψευδαισθήσεων υπάρχει η υπόνοια πως αν η Κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου καταθέσει το ΟΧΙ στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, τότε ξαφνικά θα αλλάξουνε όλα. (18-1 το σκορ στο τελευταίο Eurogroup). Και στα αλήθεια πως διαπραγματεύεται κανείς όντας χρεωκοπημένος, μόνος χωρίς καμία δυνατότητα;
Μακάρι να είμαι εγώ λάθος. Μακάρι να είναι αλλιώς τα πράγματα. Μα δεν το βλέπω. Τα όσα συμβαίνουν σήμερα σε Τράπεζες, Βενζινάδικα και Σούπερ Μάρκετ δεν είναι τίποτα, μπροστά σε αυτό που θα φανεί στα τέλη του Οκτώβρη. Τότε τα έσοδα από την τουριστική περίοδο θα δείξουν το πραγματικό μέγεθος της ζημιάς, που προκαλεί μια κυβέρνηση από αιθεροβάμονες αριβίστες.
Και τότε τα συνήθη υποζύγια θα κληθούν για μια ακόμα φορά να υποστούν τη συνέπεια των επιλογών τους! Και τότε θα διαπιστώσουν πως η χρεοκοπία δεν θα στοιχίσει τίποτα σε κάποιους σαν τον Βαρουφάκη.
Αυτοί θα προλάβουν να πάρουν το αεροπλάνο και να φύγουν. Τι τους έλειψε άραγε; Τα χρήματα, οι ανέσεις, οι διασυνδέσεις; Τι;
Οι άλλοι τι θα κάνουν είναι το θέμα…
ΟΧΙ λοιπόν σε ένα δημοψήφισμα αυτοεγκλωβισμού, αδιεξόδου και δειλίας.
https://ra64.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου