Στη Βουλή χθες η συζήτηση ήταν για την ανάγκη να υπάρξει εθνική συνεννόηση άμα και συναίνεση για τη στάση που πρέπει να κρατήσει η κυβέρνηση στην τελική φάση των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές της χώρας πριν υπογράψει μια νέα συμφωνία προκειμένου να συνεχιστεί η χρηματοδότησή της.
Υποτίθεται θα συζητούσαν τη....
συμφωνία. Σημείο σημείο, άρθρο άρθρο, πρόταση πρόταση, κεφάλαιο κεφάλαιο. Θα έβαζαν κάτω τις προτάσεις των δανειστών και θα τις ξεψάχνιζαν. Θα έλεγαν αυτό γίνεται δεκτό, αυτό όχι. Και το ίδιο θα έκαναν και με τις προτάσεις που περιέχονται στο υπόμνημα των 47 σελίδων που απέστειλε η κυβέρνηση στους Θεσμούς. Αυτό σημαίνει εθνική συνεννόηση και εθνική γραμμή. Όχι να βγάζει ο καθένας τον δεκάρικό του και στο τέλος να φεύγουν όλοι ικανοποιημένοι ότι τα είπαν ή τους την είπαν ο ένας στον άλλον.
συμφωνία. Σημείο σημείο, άρθρο άρθρο, πρόταση πρόταση, κεφάλαιο κεφάλαιο. Θα έβαζαν κάτω τις προτάσεις των δανειστών και θα τις ξεψάχνιζαν. Θα έλεγαν αυτό γίνεται δεκτό, αυτό όχι. Και το ίδιο θα έκαναν και με τις προτάσεις που περιέχονται στο υπόμνημα των 47 σελίδων που απέστειλε η κυβέρνηση στους Θεσμούς. Αυτό σημαίνει εθνική συνεννόηση και εθνική γραμμή. Όχι να βγάζει ο καθένας τον δεκάρικό του και στο τέλος να φεύγουν όλοι ικανοποιημένοι ότι τα είπαν ή τους την είπαν ο ένας στον άλλον.
Γιατί αυτό έγινε, επειδή αυτό συνηθίζεται να γίνεται στη Βουλή. Δυστυχώς, η εθνική συνεννόηση δεν επιτυγχάνεται στην αίθουσα της Ολομελείας του Κοινοβουλίου ούτε σφυρηλατείται στις ομιλίες των αρχηγών των κομμάτων. Αν της χθεσινής συζήτησης είχε προηγηθεί μια συνάντηση εκπροσώπων των κομμάτων όπου μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας θα είχαν συζητηθεί ενδελεχώς τα της διαπραγμάτευσης καλώς έγινε η χθεσινή συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών. Αν είναι να γίνει σήμερα ή αύριο και πάλι καλώς διασταύρωσαν χθες τα ξίφη τους οι κ.κ. Τσίπρας, Σαμαράς και οι υπόλοιποι.
Επειδή όμως ούτε μυστικές συζητήσεις προϋπήρξαν ούτε πρόκειται να γίνουν η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή ουδέν νεώτερον ή ωφέλιμον προσέθεσε. Έγινε για να γίνει. Και κυρίως για να ακούσουν οι τηλεθεατές, όσοι παρακολούθησαν, τις δευτερολογίες των αρχηγών και για να γράψουν τα social media και οι εφημερίδες τις εντυπώσεις τους -ποιός έχασε και ποιός κέρδισε- και τα παραπολιτικά σχόλια. Αυτή ήταν η προσπάθεια εθνικής συνεννόησης. Ξεκίνησε και τελείωσε σε τρεις ώρες.
Αν πράγματι ο κύριος πρωθυπουργός θέλει ουσιαστική εθνική συνεννόηση δεν εχει παρά να καλέσει στο Μαξίμου 16 άτομα σε μια κλειστή σύσκεψη, να τους εκθέσει όλα τα δεδομένα, να υπάρξει εξαντλητική συζήτηση και να διαμορφωθεί μια κοινή εθνική θέση. Αν το κάνει τότε ναι θα μπορούμε να μιλάμε για προσπάθεια εθνικής συνεννόησης. Ειδάλλως κοροϊδευόμαστε. Και για να μην σπάτε το κεφάλι σας ποιοι μπορεί να είναι οι 16 "εκλεκτοί" που θα κληθούν στο Μαξίμου για να συναποφασίσουν με τον πρωθυπουργό σπεύδω αμέσως να τους αναφέρω ονομαστικά.
Οι έξι εν ζωή ευρισκόμενοι πρώην πρωθυπουργοί (Σαμαράς, Παπανδρέου, Παπαδήμος, Καραμανλής, Σημίτης, Μητσοτάκης). Οι αρχηγοί των κομμάτων του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου (Βενιζέλος, Θεοδωράκης, Καμμένος, Κουτσούμπας). Οι δύο κεντρικοί τραπεζίτες που χειρίστηκαν την κρίση (Στουρνάρας και Προβόπουλος). Οι πρόεδροι των τεσσάρων συστημικών τραπεζών (Σάλλας, Κατσέλη, Ράπανος και Καραμούζης). Ενδεχομένως θα μπορούσε να καλέσει και δυό τρεις άλλους αν θεωρεί ότι μπορούν να συνεισφέρουν με γνώσεις, προτάσεις και διεθνείς διασυνδέσεις.
Μια συζήτηση όλων αυτών, με ανοιχτά χαρτιά, χωρίς πολιτικαντισμούς και με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και την κοινωνική συνοχή θα μπορούσε όντως να ήταν παραγωγική και να έστελνε παντού το μήνυμα και πρωτίστως στους εταίρους και δανειστές μας ότι επιτέλους οι Έλληνες σοβαρεύτηκαν και αποφάσισαν να βγάλουν τη χώρα τους από την κρίση και εκ παραλλήλου θα αποδεικνυόταν ότι η διχόνοια δεν είναι το εθνικό μας γνώρισμα. Μια τέτοια κίνηση του πρωθυπουργού εκτός από τη χώρα θα ωφελούσε και την κυβέρνηση, ενώ θα ανέβαζε στα ύψη και το κύρος του ιδίου και σίγουρα θα δημιουργούσε αισθήματα αισιοδοξίας στους πολίτες.
Μια απλή κίνηση που δεν καταλαβαίνω γιατί δεν την κάνει, όπως δεν έχω καταλάβει γιατί δεν την είχαν κάνει και οι προκάτοχοί του. Είναι τόσον αλαζόνες οι πολιτικοί και αισθάνονται τόση αυτάρκεια; Τι να πω. Πάντως ο κόσμος έχει κουραστεί από τις παραστάσεις των μονολόγων που ανεβάζονται στη Βουλή στο όνομα δήθεν του έθνους κάθε φορά που σφίγγουν τα γάλατα. Η κατάσταση είναι τόσο κρίσιμη και τόσο οριακή για τη χώρα, το λαό και το έθνος που ξεπερνά τις κυβερνητικές πλειοψηφίες. Όποιος δεν το έχει καταλάβει ή αρνείται να το παραδεχθεί μπορεί, αν κάτι στραβώσει, να βρεθεί κατηγορούμενος στο σκαμνί της Ιστορίας και όχι μόνον. Και η χώρα μόνον αυτό δεν χρειάζεται...
matrix24.gr