Του Κώστα Γιαννακίδη [via protagon]: Υπάρχουν δύο τρόποι για να διεκδικήσεις τη μη εφαρμογή ενός μέτρου. Ο ένας είναι να προσφύγεις στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Στην Ελλάδα τα περισσότερα από όσα δεν μας αρέσουν είναι τρωτά ως προς τη συμβατότητά τους με το σύνταγμα. Ο άλλος είναι να δείξεις τις επιπτώσεις που θα έχουν επάνω στους ηλικιωμένους, ειδικά στις γερόντισσες...
Το Επιμελητήριο Κυκλάδων ισχυρίζεται ότι υποχρεωτική χρήση καρτών για συναλλαγές άνω των εβδομήντα ευρώ είναι αντισυνταγματική, καθώς το μέτρο θα εφαρμόζεται σε συγκεκριμένα νησιά και όχι σε όλη τη χώρα. Το Επιμελητήριο δεν διατηρεί την ίδια ανησυχία και για τον διαφορετικό ΦΠΑ που ισχύει στα νησιά, αλλά, ως γνωστόν, το σύνταγμα είναι σαν καλσόν: το τραβάς και το φέρνεις στα μέτρα σου. Η επιστολή του Επιμελητηρίου προς τον Βαρουφάκη λέει και άλλα: τα μηχανήματα για τη χρήση κάρτας είναι ακριβά, οι μικροί επαγγελματίες κάνουν και μικρό τζίρο και, σε τελική ανάλυση, το υπουργείο ξέρει ποιοι φοροδιαφεύγουν, ας πάει να τους τσιμπήσει.
Υποθέτω ότι στην περίπτωση που η ένσταση περί αντισυνταγματικότητας και το παράπονο του νησιώτη μικρομεσαίου δεν πιάσουν τόπο, θα επιστρατευτεί και η τρίτη ηλικία. Θα ρωτάει ο Αυτιάς τον Βαρουφάκη: «και μπορεί η γερόντισσα, υπουργέ μου, η γυναίκα που ο χρόνος και η αρμύρα της έχουν σκάψει το πρόσωπο, να χρησιμοποιεί κάρτα για να πάρει κάτι στα εγγόνια της; Μήπως να το δούμε πάλι υπουργέ μου; Μεγάλοι άνθρωποι είναι και μένουν φρουροί στα νησιά μας.» Ε, μετά υπάρχουν και άλλα επιχειρήματα. Πώς θα πληρώσει μία παρέα ρεφενέ με κάρτα; Τι θα γίνει με τα φιλοδωρήματα; Μέχρι που κάποιος θα βγάλει μία ανακοίνωση για «μέτρο που το μόνο που πετυχαίνει είναι η αύξηση των τραπεζικών κερδών εις βάρος του νησιώτη ελεύθερου επαγγελματία που περιμένει ένα μήνα το χρόνο για να δουλέψει.»
Ε, λοιπόν, καλό θα ήταν ο Βαρουφάκης να τους γράψει όλους στις μαύρες μπότες του. Και το Επιμελητήριο και τη γερόντισσα και την παρέα που θα κάνει γρίφο τον ρεφενέ. Το καλοκαίρι του 2014 υπήρξαν νησιά που πλήρωσαν λιγότερο ΦΠΑ σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, αν και η κίνηση τους υπερδιπλασιάστηκε. Και αξίζει τον κόπο να μετρήσουμε πόσες επιχειρήσεις, πλην περιπτέρων και σουβλατζίδικων, δεν δέχονται κάρτα (πιστωτική, χρεωστική, προπληρωμένη). Είναι περισσότερες; Κανένα πρόβλημα. Ευκαιρία να εκσυγχρονιστούν και να διευκολύνουν τον Ευρωπαίο πελάτη τους που, όντως, ξεχνάει το χρώμα και την αφή του χρήματος -στις ευρωπαϊκές πόλεις βλέπεις ότι σταδιακά εξαφανίζονται τα ΑΤΜs, τα χρησιμοποιούν όλο και λιγότεροι άνθρωποι.
Το Επιμελητήριο υποστηρίζει ότι οι τράπεζες δεν χορηγούν μηχανήματα χρέωσης καρτών (POS) στις επιχειρήσεις με μικρό τζίρο. Σωστό. Ας πάρουν μόνες τους. Το ακριβότερο κοστίζει 300 ευρώ, ενώ πλέον υπάρχουν λύσεις για χρέωση κάρτας από το κινητό του ελεύθερου επαγγελματία με λιγότερα από 150 ευρώ. Βέβαια όλα αυτά πιθανότατα θα αποδειχθούν μάταια αφού σύντομα θα βρεθεί και η οδός διαφυγής. Ποιο είναι το ποσό που καθιστά υποχρεωτική τη χρήση κάρτας; 70 ευρώ. Όλες οι συναλλαγές θα «σπάνε» σε μικρότερες. 69 ευρώ που φέρνει υπονοούμενα και πονηρά χαμόγελα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου