Τι περίεργες...ράγες είναι αυτές της κυβέρνησης “πρώτης φοράς Αριστερά”, στις οποίες αναφέρθηκε ξαγρυπνισμένος, αχάραγα από τις Βρυξέλλες, ο Αλέξης Τσίπρας; “Ξαναβάλαμε στις ράγες την διαδικασία!”, είπε θριαμβευτικά ,πανευτυχής και...πτώμα από τις ολονύχτιες διαπραγματεύσεις με τον νέο 7μελή ευρωπαϊκό “θεσμό” ο πρωθυπουργός. Μόνο που αυτές οι ράγες, σταθερά αριστερόστροφες (αντίθετα με την φορά των δεικτών του ρολογιού...) μας οδηγούν στον χρόνο πίσω! Στις 20 Φεβρουαρίου... Πανηγυρίζουμε, λοιπόν, επειδή χάσαμε ένα μήνα σερνάμενοι...
“δημιουργικά ασαφείς”, αλλά ξαναγυρίσαμε νικητές και τροπαιούχοι στο σημείο που βρισκόμασταν τότε! Το ότι σ' αυτόν τον μήνα η αγορά αποπάγωσε, τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων εκτινάχθηκαν στα ύψη, το ασφυκτικό πρόβλημα της έλλειψης ρευστότητας έγινε δραματικά ασφυκτικότερο, η Grexitολογία (και ότι αυτή συνεπάγεται...) επανήλθε, απλώς μπορούν να εκτιμηθούν ως.... “δημιουργικά ασαφείς” παράπλευρες απώλειες! Γιατί, στις 20 Φεβρουαρίου, σε τι είχαμε συμφωνήσει; Πως θα στείλουμε ΕΜΕΙΣ τα μέτρα και τις διαρθρωτικές αλλαγές που πρέπει να κάνουμε (προφανώς συγκεκριμένα και κοστολογημένα) την πολυσυζητημένη “λίστα Βαρουφάκη”δηλαδή, ότι οι πολιτικές συνομιλίες με τους “θεσμούς” θα γίνονται στις Βρυξέλλες, και τα τεχνικά τους κλιμάκια θα συγκεντρώνουν στοιχεία στην Αθήνα. Τα κάναμε; Όχι. Χάσαμε, απλώς, ένα πολύτιμο μήνα, “δείξαμε” στην εσωκομματική αντιπολίτευση της κυβέρνησης ότι “μην ακούτε, εμείς δεν έχουμε αλλάξει!”, και όταν μείναμε παντέρημοι και απομονωμένοι στην Ευρώπη, με την λαιμητόμο της κατάρρευσης πέντε χιλιοστά από τον σβέρκο μας, ...ξαναβάλαμε την διαδικασία στις ράγες!(Κι' ας είναι καλά ο Ομπάμα,που με γεωπολιτικά επιχειρήματα, πίεσε τους Ευρωπαίους να κάνουν ακόμη λίγο υπομονή μ' εμάς...). Με τον Γιώργο Παπανδρέου, χάσαμε έξη πολύτιμους μήνες μέχρι να... καταλάβει τα μαύρα χάλια που παρέλαβε από τον Καραμανλή και ν' αποφασίσει να κάνει κάτι -και το' κανε στραβά! Με τον Σαμαρά, χάσαμε κλωθογυρίζοντας τις μεταρρυθμίσεις (μπας και χάσει τους...πελάτες!) δυο χρόνια- και μετά τις ευρωεκλογές άλλο ένα κρίσιμο 6μηνο, στην διάρκεια του οποίου το “έπαιζε” Τσίπρας, πανικόβλητος από την εκλογική κατάρρευσή του. Και μετά τις εκλογές, χάσαμε ακόμη ένα κρίσιμο σχεδόν δίμηνο σε επικοινωνισμούς, χορεύοντας με “νταούλια και ζουρνάδες”, μέχρι να νοιώσουμε την ασφυξία και ν' αλλάξουμε “χορό”. Μόνο που όσο ο πολιτικοοικονομικός χρόνος περνάει ανεκμετάλλευτος, γίνεται πυκνότερος και ασφυκτικότερος. Και να ελπίσουμε, δηλαδή, ότι καταλάβαμε κι' αλλάξαμε “χορό”, ότι ο κ. Τσίπρας γίνεται ρεαλιστής παρά τις κραυγές (και τις έμμεσες απειλές) των ιδεοληπτικών συντρόφων του, που όπως αφήνουν να εννοηθεί με δηλώσεις και αναρτήσεις στον (Λαφαζανικό) ιστότοπο Iskra, δεν δέχονται κανέναν συμβιβασμό, ούτε καν τον ζωτικά απαραίτητο... Μέχρι τις 27 Μαρτίου (μισό τσιγάρο δρόμος...) πρέπει επιτέλους να υποβάλλουμε στους εταίρους μας το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων (συγκεκριμένων και κοστολογημένων), όπως είχαμε (ξανα)δεσμευθεί στο πλαίσιο της... συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου. Να αξιολογηθεί από τους “θεσμούς”ότι ο τρόπος υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων εξασφαλίζει πως θα υπάρχουν πάντα περιθώρια πρωτογενών πλεονασμάτων, όπως θα ελέγξουν τα “τεχνικά κλιμάκια” στην Αθήνα και θα αποφασίσουν πολιτικά οι “θεσμοί” στις Βρυξέλλες. Και χρήματα θα λάβουμε ΜΟΝΟΝ εφ' όσον οι “θεσμοί” ξεκαθαρίσουν ότι η λίστα που θα τους στείλουμε είναι εφικτή και υλοποιήσιμη, και αρχίσαμε να την υλοποιούμε... Θα το κάνει η κυβέρνηση επιτέλους ; Ή θα ξανακαταφύγει σε πιρουέτες (όπως βαράει τα νταούλια η εσωκομματική αντιπολίτευση), θα ξανασπαταλήσουμε τον χρόνο που (ας είναι καλά ο Ομπάμα...) μας έδωσαν και θα επιχειρήσουμε... σε λίγο να ξαναζητάμε να γυρίσουμε πίσω στην συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, ώστε να... παιανίζουμε για την νέας μας “νίκη”; Γιατί, πολλές φορές πάει η στάμνα στην βρύση, αλλά μία σπάει... Και πολύ φοβόμαστε μην επαληθεύσουμε το αξίωμα ότι “όσο λιγότερο ένα άτομο γνωρίζει τι θέλει, τόσο πιο παράφορα το επιθυμεί...”!
Θ. Οικονομόπουλος-iefimerida.gr
“δημιουργικά ασαφείς”, αλλά ξαναγυρίσαμε νικητές και τροπαιούχοι στο σημείο που βρισκόμασταν τότε! Το ότι σ' αυτόν τον μήνα η αγορά αποπάγωσε, τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων εκτινάχθηκαν στα ύψη, το ασφυκτικό πρόβλημα της έλλειψης ρευστότητας έγινε δραματικά ασφυκτικότερο, η Grexitολογία (και ότι αυτή συνεπάγεται...) επανήλθε, απλώς μπορούν να εκτιμηθούν ως.... “δημιουργικά ασαφείς” παράπλευρες απώλειες! Γιατί, στις 20 Φεβρουαρίου, σε τι είχαμε συμφωνήσει; Πως θα στείλουμε ΕΜΕΙΣ τα μέτρα και τις διαρθρωτικές αλλαγές που πρέπει να κάνουμε (προφανώς συγκεκριμένα και κοστολογημένα) την πολυσυζητημένη “λίστα Βαρουφάκη”δηλαδή, ότι οι πολιτικές συνομιλίες με τους “θεσμούς” θα γίνονται στις Βρυξέλλες, και τα τεχνικά τους κλιμάκια θα συγκεντρώνουν στοιχεία στην Αθήνα. Τα κάναμε; Όχι. Χάσαμε, απλώς, ένα πολύτιμο μήνα, “δείξαμε” στην εσωκομματική αντιπολίτευση της κυβέρνησης ότι “μην ακούτε, εμείς δεν έχουμε αλλάξει!”, και όταν μείναμε παντέρημοι και απομονωμένοι στην Ευρώπη, με την λαιμητόμο της κατάρρευσης πέντε χιλιοστά από τον σβέρκο μας, ...ξαναβάλαμε την διαδικασία στις ράγες!(Κι' ας είναι καλά ο Ομπάμα,που με γεωπολιτικά επιχειρήματα, πίεσε τους Ευρωπαίους να κάνουν ακόμη λίγο υπομονή μ' εμάς...). Με τον Γιώργο Παπανδρέου, χάσαμε έξη πολύτιμους μήνες μέχρι να... καταλάβει τα μαύρα χάλια που παρέλαβε από τον Καραμανλή και ν' αποφασίσει να κάνει κάτι -και το' κανε στραβά! Με τον Σαμαρά, χάσαμε κλωθογυρίζοντας τις μεταρρυθμίσεις (μπας και χάσει τους...πελάτες!) δυο χρόνια- και μετά τις ευρωεκλογές άλλο ένα κρίσιμο 6μηνο, στην διάρκεια του οποίου το “έπαιζε” Τσίπρας, πανικόβλητος από την εκλογική κατάρρευσή του. Και μετά τις εκλογές, χάσαμε ακόμη ένα κρίσιμο σχεδόν δίμηνο σε επικοινωνισμούς, χορεύοντας με “νταούλια και ζουρνάδες”, μέχρι να νοιώσουμε την ασφυξία και ν' αλλάξουμε “χορό”. Μόνο που όσο ο πολιτικοοικονομικός χρόνος περνάει ανεκμετάλλευτος, γίνεται πυκνότερος και ασφυκτικότερος. Και να ελπίσουμε, δηλαδή, ότι καταλάβαμε κι' αλλάξαμε “χορό”, ότι ο κ. Τσίπρας γίνεται ρεαλιστής παρά τις κραυγές (και τις έμμεσες απειλές) των ιδεοληπτικών συντρόφων του, που όπως αφήνουν να εννοηθεί με δηλώσεις και αναρτήσεις στον (Λαφαζανικό) ιστότοπο Iskra, δεν δέχονται κανέναν συμβιβασμό, ούτε καν τον ζωτικά απαραίτητο... Μέχρι τις 27 Μαρτίου (μισό τσιγάρο δρόμος...) πρέπει επιτέλους να υποβάλλουμε στους εταίρους μας το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεων (συγκεκριμένων και κοστολογημένων), όπως είχαμε (ξανα)δεσμευθεί στο πλαίσιο της... συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου. Να αξιολογηθεί από τους “θεσμούς”ότι ο τρόπος υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων εξασφαλίζει πως θα υπάρχουν πάντα περιθώρια πρωτογενών πλεονασμάτων, όπως θα ελέγξουν τα “τεχνικά κλιμάκια” στην Αθήνα και θα αποφασίσουν πολιτικά οι “θεσμοί” στις Βρυξέλλες. Και χρήματα θα λάβουμε ΜΟΝΟΝ εφ' όσον οι “θεσμοί” ξεκαθαρίσουν ότι η λίστα που θα τους στείλουμε είναι εφικτή και υλοποιήσιμη, και αρχίσαμε να την υλοποιούμε... Θα το κάνει η κυβέρνηση επιτέλους ; Ή θα ξανακαταφύγει σε πιρουέτες (όπως βαράει τα νταούλια η εσωκομματική αντιπολίτευση), θα ξανασπαταλήσουμε τον χρόνο που (ας είναι καλά ο Ομπάμα...) μας έδωσαν και θα επιχειρήσουμε... σε λίγο να ξαναζητάμε να γυρίσουμε πίσω στην συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, ώστε να... παιανίζουμε για την νέας μας “νίκη”; Γιατί, πολλές φορές πάει η στάμνα στην βρύση, αλλά μία σπάει... Και πολύ φοβόμαστε μην επαληθεύσουμε το αξίωμα ότι “όσο λιγότερο ένα άτομο γνωρίζει τι θέλει, τόσο πιο παράφορα το επιθυμεί...”!
Θ. Οικονομόπουλος-iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου