Ενώ γύρω στις 8 το απόγευμα φαινόταν σχεδόν σίγουρο ότι ο Τσίπρας θα βγει και θα αναγγείλει Αβραμόπουλο ως υποψήφιο για την Προεδρία, μια ώρα περίπου μετά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γαβριήλ Σακελλαρίδης δήλωσε ότι η ανακοίνωση της κυβερνητικής πρότασης θα γίνει στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ την προσεχή Τρίτη, αφού βέβαια προηγηθεί το κρίσιμο Eurogroup. Σχεδόν πανθομολογείται ότι ο Λαφαζάνης και η Αριστερή Πλατφόρμα έθεσαν βέτο στην υποψηφιότητα Αβραμόπουλου και μέσα σ' όλα αυτά, τις τελευταίες ώρες....
προωθείται το όνομα της Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία μάλιστα αποτελεί και πρόταση του Πάνου Καμμένου (!)
Η αποψινή βραδιά ερμηνεύεται σε τρία επίπεδα, σε πολιτικό, συνταγματικό και δεοντολογικό και θα ξεκινήσουμε από το τελευταίο:
-Το ότι ο Τσίπρας θα ανακοινώσει στην Κ.Ο. το όνομα του υποψηφίου Προέδρου, δηλαδή σ' ένα κομματικό όργανο, είναι θα λέγαμε συνταγματικά αντιδεοντολογικό και αναντίστοιχο με τον ρόλο του Προέδρου. Ναι, ο Πρόεδρος μπορεί βάσει του Συντάγματος να εκλεγεί ακόμα και με σχετική πλειοψηφία, ναι η μισή Ελλάδα είναι ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν είναι πολιτικά ορθό να ανακοινώσει το όνομα του υποψηφίου προέδρου σε κομματικό όργανο.
-Επειδή πολλή κουβέντα έχει γίνει με το εάν η κυβέρνηση έχει "υπερβεί" τον οριζόμενο από το Σύνταγμα χρόνο για την εκλογή ΠτΔ, δύο σκέψεις: Η διάταξη του άρθρου 32 παρ. 4 εδ. β' είναι ξεκάθαρη: "Η Βουλή που αναδεικνύεται από τις νέες εκλογές, αμέσως μόλις συγκροτηθεί σε σώμα, εκλέγει". Η συγκρότηση της Βουλής σε σώμα γίνεται με την ορκομωσία των βουλευτών, η οποία έγινε την Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου, 11 ημέρες μετά τις εκλογές. Αν η κυβέρνηση ήθελε να είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με τη συνταγματική διάταξη, έπρεπε, προτού ξεκινήσει η διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης επί των προγραμματικών δηλώσεων να εκλέξει Πρόεδρο. Αυτό όμως δεν έγινε. Όχι μόνο διεξήχθη η τριήμερη συζήτηση, αλλά η κυβέρνηση έχει λάβει ψήφο εμπιστοσύνης εδώ και μια εβδομάδα. Βέβαια ακόμα δεν έχει ξεκινήσει το κοινοβουλευτικό έργο, αλλά η κυβέρνηση φλερτάρει με τα όρια ανοχής του συνταγματικού νομοθέτη. Πάντως ας ειπωθεί και το εξής: Το γεγονός ότι οι Σαμαράς-Βενιζέλος επίσπευσαν την προεδρική εκλογή 2,5 μήνες πριν την λήξη της θητείας του Κάρολου Παπούλια δεν προκάλεσε αμφισημία ως προς τον "εύλογο" χρόνο. Τώρα το "αμέσως", δέκα ημέρες μετά την ορκομωσία των βουλευτών είναι ένα χρονικό διάστημα που κατά την γνώμη του γράφοντος δεν παραβιάζει κατάφωρα το Σύνταγμα.
Βέβαια, μπαίνει το ερώτημα τι προηγείται, η εκλογή αρχηγού κράτους ή η δεδηλωμένη μιας κυβέρνησης; Θα μπορούσε να υποστηριχθεί η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, μιας και αποτελεί "επιτακτικότερη" ανάγκη να εκφραστεί άμεσα η λαϊκή κυριαρχία, δηλαδή να κυβερνήσει η πλειοψηφία. Εξάλλου η προσφυγή στις κάλπες λόγω αδυναμίας εκλογής ΠτΔ προβλέφθηκε όχι μόνο ως "ποινή" για τα κόμματα που δεν ομονόησαν στην εκλογή Προέδρου, αλλά και ως ευκαιρία αποτύπωσης των νέων συσχετισμών στο εκλογικό σώμα, μέσω των γενικών βουλευτικών εκλογών. Και σ' αυτή την κατεύθυνση συντείνει και η απαίτηση μικρότερης πλειοψηφίας για εκλογή Προέδρου από την Βουλή που ακολουθεί την προκήρυξη των εκλογών.
-Τέλος το πολιτικό. Είναι φανερό ότι ο Τσίπρας χάνει σε πρωθυπουργικό προφίλ. Ο Λαφαζάνης θέτει βέτο σ' ένα ζήτημα σημαντικό μεν, αλλά όχι υπαρξιακό για την πορεία της χώρας. Αν ο Τσίπρας δεν μπορεί να επιβάλλει την βούλησή του για τα εύκολα, τι θα γίνει, όταν έρθει η ώρα αυτή η κυβέρνηση να περάσει από την Βουλή μια νέα συμφωνία; Θα μπει η χώρα στη μέση μιας διελκυνστίδας μεταξύ Μαξίμου και Αριστερής Πλατφόρμας; Και κάτι ακόμα: όντως ο Τσίπρας είναι πρωθυπουργός της χώρας, ή ο "καλός μαθητής" μιας επιτροπής Σοφών και έμπειρων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που ξεκινά από τον Φλαμπουράρη και καταλήγει στον Δραγασάκη;
Καταληκτικά: Μια ενδεχόμενη πρόταση της Ντόρας Μπακογιάννη στην Προεδρία προφανώς και είναι καλύτερη από εκείνη του Δημήτρη Αβραμόπουλου. Ωστόσο θα αποδεικνύει δύο πράγματα: Ότι η διάκριση μνημόνιο-αντιμνημόνιο είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, αφού θα την έχει προτείνει ο "αντιμνημονιακός" Πάνος Καμμένος και επιπλέον θα αποτελεί μια γλυκιά εκδίκηση του επίτιμου, που θα υποχρεώνει τον Σαμαρά να υπερψηφίσει την γυναίκα που διέγραψε τον Μάιο του 2010, επειδή υπερψήφισε το πρώτο μνημόνιο, εξηγώντας κατά κάποιο τρόπο και το "αλλόκοτο" ραντεβού Μητσοτάκη-Καμμένου προεκλογικά..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου