Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε ανοιχτά για τα γεγονότα της περίοδου 2011, αναφέροντας πρόσωπα και καταστάσεις, και το οφείλουμε απέναντι στους αναγνώστες μας, απέναντι στην ιστορία, μα κυρίως απέναντι στην αλήθεια...
Θυμίζουμε, λοιπόν, ότι τον Οκτώβριο του 2011 η κυβέρνηση Παπανδρέου πετυχαίνει μία ιστορικής σημασίας συμφωνία, το λεγόμενο PSI, μέσω του οποίου διασφαλίζει νέα χρηματοδότηση ύψους 120 δις και κούρεμα του δημοσίου χρέους ύψους 110 δις.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα με τη συμφωνία στα χέρια, ο ΓΑΠ συναντά ένα κλίμα εμφυλιοπολεμικό.
Η αριστερά μιλά για μία συμφωνία-προδοσία που καθιστά την Ελλάδα όμηρο στα χέρια των ξένων δυνάμεων.
Η δεξιά συμπράττει με την άποψη της αριστεράς, και μάλιστα, ο πρόεδρός της Αντώνης Σαμαράς, βγαίνει με διάγγελμα, ανήμερα τη εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου του 2011 και αναφέρει πώς αυτή η συμφωνία συνιστά απώλεια εθνικής κυριαρχίας.
Σχεδόν σύσσωμος δε, ο τύπος, εμφανίζεται πολέμιος της συμφωνίας και δημιουργεί ένα κλίμα αποσταθεροποίησης, το οποίο εντείνεται με την κάθοδο οργανωμένων ομάδων στις πλατείες και στις παρελάσεις, με τη δημιουργία επεισοδίων και προπηλακισμών, ακόμη και κατά του ίδιου του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ακόμη και από το ίδιο του το κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν έντονες αντιδράσεις από συγκεκριμένη μερίδα βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, αυτή του λεγόμενου «ρεύματος» του Βενιζέλου, οι οποίες αρχίζουν σιγά σιγά να εκφράζονται.
Είναι πλέον σαφές ότι η συμφωνία για το κούρεμα βρίσκει απέναντί της περίπου το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, τα μέσα ενημέρωσης αλλά και μία μερίδα κόσμου. Παρ᾽ όλα αυτά, ο Γ. Παπανδρέου πιστεύει πως αυτή είναι μία συμφωνία μείζονος σημασίας για την οικονομική επιβίωση της χώρας και κανείς δεν μπορεί να αποφασίσει για τον λαό εκτός από τον ίδιο το λαό.
Έτσι, θέτει στο τραπέζι την πρόταση για δημοψήφισμα, την οποία πρόταση έχει πρότινος ανακοινώσει στους Μέρκελ-Σαρκοζί, με την διατύπωση ότι θα αφορά στο ναι ή όχι στο κούρεμα και έχει πάρει τη σύμφωνη γνώμη όλων.
Πριν παραθέσουμε το χρονικό των δηλώσεων των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, να υπενθυμίσουμε σε αυτό το σημείο ότι η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ αριθμεί μόλις 153 βουλευτές.
Και ρωτάμε:
Ανατράπηκε ή όχι από στελέχη του ίδιου του του κόμματος ο νόμιμα εκλεγμένος πρωθυπουργός της χώρας, όταν, και μετά την ανακοίνωσή του, η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μιλένα Αποστολάκη, σε δισέλιδη επιστολή της, δήλωσε ότι ανεξαρτητοποιείται από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, εκφράζοντας τη βαθύτατη διαφωνία της με την απόφαση του πρωθυπουργού να προχωρήσει σε δημοψήφισμα.
Ανατράπηκε ή όχι, όταν λίγο μετά, η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Βάσω Παπανδρέου, ζήτησε με δήλωσή της τη σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Κ.Παπούλια, προκειμένου να σχηματιστεί κυβέρνηση σωτηρίας με ορίζοντα τη διασφάλιση του πακέτου που αποφασίστηκε στις 26 Οκτωβρίου και στη συνέχεια προσφυγή στις κάλπες.
Ανατράπηκε ή όχι, όταν η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Εύα Καϊλή, με επιστολή της στον Πρωθυπουργό, δήλωσε ότι αν επιμείνει η κυβέρνηση στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, η ίδια θα ανεξαρτητοποιηθεί. Παράλληλα ζήτησε σχηματισμό κυβέρνησης σωτηρίας με άλλον πρωθυπουργό.
Ανατράπηκε ή όχι όταν η βουλευτής Δράμας, Χαρά Κεφαλίδου, με τη σειρά της, ζήτησε με επιστολή της προς τον πρόεδρο της Βουλής, τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας με κοινοβουλευτικά και μη μέλη και με στόχο την αποφυγή της χρεοκοπίας.
Ανατράπηκε ή όχι όταν η Τόνια Αντωνίου δήλωσε αντίθετη με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος και απαίτηση υπεύθυνη στάση.
Ανατράπηκε ή όχι όταν ο βουλευτής Νίκος Σαλαγιάνννης, απευθυνόμενος στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού, είπε «δυστυχώς, η χώρα είναι όμηρος των γόνων και των επιγόνων που φαίνεται ότι πάνω από όλα βάζουν την εξουσία».
Ανατράπηκε ή όχι όταν η Σοφία Γιαννακά δήλωσε ότι " πρωθυπουργός πρέπει να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του απόψε, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη δημιουργία χάους και αναρχίας αύριο. Αν ο Πρωθυπουργός δεν το πει αυτό, τα πράγματα θα μπορούσαν να εξελιχθούν πολύ άσχημα απόψε".
Ανατράπηκε ή όχι όταν ο βουλευτής Πειραιά Δημήτρης Λιντζέρης είπε χαρακτηριστικά: "Οι εμπνευστές του δημοψηφίσματος είναι υπόλογοι. Το αίτημα διακυβέρνησης είναι περισσότερο εμφανές, η χώρα δεν μπορεί χωρίς κεντρική διεύθυνση. Ειναι επιτακτική και αναγκαία τη σύγκληση της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Παπανδρέου να δρομολογήσει τις διαδικασίες που προβλέπει το Σύνταγμα και το Καταστατικό του Κινήματος για ομαλές πολιτικές εξελίξεις. Ο κ. Παπανδρέου συνιστά πλέον παρελθόν".
Ανατράπηκε ή όχι όταν ο Μ. Ανδρουλάκης είπε: «Αισθάνομαι ότι με ευθύνη όλων πρέπει να υπάρξει μια μεταβολή στο πολιτικό σκηνικό»
Και τέλος, ανατράπηκε ή όχι όταν, με επιστολή τους, 6 μέλη του Εθνικού Συμβουλίου, οι Γιώργος Θωμάς, Βαγγέλης Μαλέσιος, Στέφανος Μανίκας, Δημήτρης Μπατζελής, Γιάννης Νικολάου και Μηνάς Σταυρακάκης, είπαν χαρακτηριστικά ότι «δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική διέξοδος στη χώρα, χωρίς εκλογές. Το δημοψήφισμα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε πολιτική ανωμαλία και διχασμό. Πρόκειται για πρωτοφανή ανευθυνότητα. Μείζονα πολιτικά θέματα μπορούν να κριθούν μόνο από την απόφαση του λαού για τη διακυβέρνηση της χώρας».
Όλες αυτές οι δηλώσεις συνιστούν οργανωμένο σχέδιο ανατροπής μίας εκλεγμένης κυβέρνησης του 44%, με πρόφαση το δημοψήφισμα και χρησιμοποιώντας ως αιτιολογία την «προδοτική» συμφωνία του PSI.
Αφού λοιπόν το πρόβλημα ήταν ο Παπανδρέου και ενώ μπορούσε να μιλήσει για αποστασία και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, διασφαλίζοντας τουλάχιστον την προεδρία του στο κόμμα, επέλεξε να μη μιλήσει, να κάνει μία επιλογή που θα ήταν πολιτικά καταστροφική για το άτομό του, ένα πολιτικό χαρακίρι, όμως έτσι θα διασφάλισε το συμφέρον της χώρας.
Το πλέον υποκριτικό της συγκεκριμένης περιόδου; Το PSI, το οποίο αποτέλεσε και την αιτία ανατροπής του (το δημοψήφισμα ήταν η αφορμή), έγινε πολιτική σημαία και επίτευγμα της κυβέρνησης Σαμαρά και ίσως το μοναδικό γεγονός για το οποίο θα έχει να καυχιέται κατά την τριετή παραμονή του στην εξουσία.
Έκτοτε, ο Βενιζέλος, ο οποίος ανέλαβε το κόμμα με δημοσκοπικό ποσοστό 25%, ζήτησε επανειλημμένα συγνώμη για τα έργα και τις δράσεις της περιόδου 2009-2011, που, πέραν της υποχρεωτικής λιτότητας, είχαν προχωρήσει σε θεσμικές αλλαγές με προοδευτικό πρόσημο και δομικές μεταρρυθμίσεις σε όλους τους πολιτικούς τομείς της χώρας. Έτσι, ακύρωσε ολόκληρο το έργο μίας κυβέρνησης για να θρέψει το υπερτροφικό εγώ του εις βάρος της παράταξης.
Αποτέλεσμα της στρατηγικής του;
Τον Μάιο του 2012 πάλεψε με την ΝΔ για την πρώτη θέση -δεν τα κατάφερε.
Τον Ιούνιο του 2012 πάλεψε με τον ΣΥΡΙΖΑ για τη δεύτερη θέση -δεν τα κατάφερε.
Τον Ιούνιο του 2014 πάλεψε με την Χρυσή Αυγή για την τρίτη θέση -δεν τα κατάφερε.
Και σήμερα, τον Ιανουάριο του 2015, παλεύει για την είσοδό του στη βουλή -δεν θα τα καταφέρει.
Και ξέρετε γιατί δεν θα τα καταφέρει; Διότι ο ελληνικός λαός μπορεί να του έχει συγχωρήσει πολλά, τα χαράτσια, τις πολιτικές λιτότητας, την επιστροφή στον πελατειασμό, το τακτοποίημα των κολλητών. Την αποστασία όμως, που οδήγησε τελικά και στην πλήρη κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και στον κατακερματισμό του προοδευτικού χώρου, αυτήν δεν πρόκειται να του τη συγχωρήσει.
«Την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη ουδείς»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου